Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
|
Werk & Mantelzorg
Gisteren werd ik door een instantie verwezen naar de website van Werk & Mantelzorg. Er zijn in Nederland
circa 2,6 miljoen mantelzorgers. Circa 70% van de mantelzorgers
onder de 65 heeft ook een baan. De meeste mantelzorgers zitten
in de leeftijdscategorie 35 to 65 jaar. Waarschijnlijk zijn er
een miljoen werkende mantelzorgers, zo een op de acht werknemers.
Deze groep zal de komende jaren alleen maar toenemen vanwege de
vergrijzing. Veel werkende mantelzorgers worden geconfronteerde
met het feit dat ze minder moeten gaan werken. De mogelijkheden
voor betaald zorgverlof zijn echter beperkt. En ook dan moeten
deze opgebracht worden door de werkgever. Dit kan de toch al wat
moeizamer relatie met de werkgever, omdat mantelzorg meestal ook
gepaard gaat met extra stress en veel mantelzorgers te maken hebben
met overbelasting, nog verder onder druk zetten. Eigenlijk zou er
een regeling moeten komen waarbij mantelzorgers een uitkering
kunnen krijgen op basis van het aantal uren dat ze mantelzorg
verlenen. In principe is het mogelijk om een persoonsgebonden
budget (PGB) voor de persoon aan te vragen die verzorging nodig
heeft en vervolgens jezelf als mantelzorger te betalen. Maar goed
dat vergt wel enige administratie en ik kan me voorstellen dat de
toegekende bedragen op basis van een indicatie vaak niet voldoende
zijn om de geleverde zorg te dekken.
Er zijn twee manieren waarop je minder kunt gaan werken. Dat is
door je contract aan te passen naar minder uren of door onbetaald
verlof op te nemen. Bij onbetaald verlof, mits het niet langer
duurt dan 18 maanden, blijft officieel het aantal uren wat je werkt
gelijkt. Het officiële aantal uren is bepalend voor een eventuele
WW of andere uitkering. Voor veel mantelzorgers geldt echter dat
de zorg langer dan 18 maanden duurt. Dus zelfs als je het verlies
aan inkomen weet te compenseren met een PGB, ga je in het geval
van ziekte of een WW er ook op achteruit. Helaas gebeurt het nogal
eens dat een mantelzorger overspannen raakt of een burn-out krijgt.
Als dit je overkomt als mantelzorger kun je meestal ook niet meer
de zorg geven waarvoor je minder bent gaan werken. Het gebeurt
regelmatig dat iemand opgenomen moet worden omdat de mantelzorger
wegvalt. Aan opname zitten hoge kosten verbonden voor de maatschappij.
Indien onze regering wil dat meer zorg door mantelzorgers gegeven
wordt, dan zou het niet meer dan redelijk zijn als de positie van
een mantelzorger wettelijk beschermd wordt. Het zo al heel fijn
als er iets als onbetaald zorgverlof zou komen, waarbij het
officieel aantal werkuren niet minder wordt (ook niet na 18 maanden).
Spruitjes
Vanochtend had ik Li-Xia gevraagd of ze de spruitjes kon schoonmaken.
Ik ga ze daarvoor op de aanrecht neergelegd. Zo rond vier uur belde
ze me met wat ze met de spruitjes moest doen en ik vertelde haar dat
ze ze alleen schoon hoefde te maken. Toen ik thuiskwam vertelde Annabel
mij dat ik maar geen spruitjes meer moest kopen, want ze vond dat
Li-Xia zo gevaarlijk met een mesje bezig was gegaan, dat zij het van
haar had overgenomen en uiteindelijk alle spruitjes schoon had gemaakt.
Opening parkeerplaats
Vanmorgen is de parkeerplaats van het Commando DienstenCentrum (een onderdeel van Defensie) officieel geopend.
Wij hebben de afgelopen maanden regelmatig uit het raam gekeken hoe ze met
de aanleg van die parkeerplaats (lokatie Google Maps) bezig waren. De eerste dagen was het nog een
beetje gokken wat ze er gingen doen. Ik was al vrij snel tot de conclusie
gekomen dat het een parkeerplaats moest worden. Toen werd natuurlijk de
vraag wie er dan gebruik gingen maken van die parkeerplaats. Was het een
uitbreiding van de parkeermogelijkheden voor de Grolsch Veste of toch voor een andere bedrijf. Toen er slagbomen
geplaatst werden en de parkeerplaats gesloten bleef bij een grote wedstrijd
leek dit de eerste mogelijkheid uit te sluiten. Maar vanochtend toen ik
allemaal mensen op de gastenparkeerplaats van het CDC zag staan, was het
duidelijk. Er stonden zelfs wat kraampjes (met koffie en zo?). Tegen een uur
of tien stonden er een paar honderd mensen met hier en daar ook wat witte
petten. Net na tien uur werd de parkeerplaats feestelijk geopend door het
openen van een van de slagbomen die met slingers versiert was. Wel typisch
voor een overheidsinstelling om een parkeerplaats feestelijk te openen.
Dat heeft ons, de belastingbetaler weer een paar duizend euro gekost. Ik
vraag me trouwens ook af waarom ze zo'n grote parkeerplaats nodig hebben,
want onder het gebouw bevind zich ook een grote parkeerplaats en het is
ook niet zo dat er overal langs de straten auto's staan. Maar goed, gezien
het aantal mensen dat er buiten stond, is er misschien toch wel behoefde aan.
Parkeerplaats vol!
Het was mij zelf nog geeneens opgevallen, maar een collega wees mij er
op dat de parkeerplaats waar ik het gisteren over
had, helemaal vol stond. Er staan zelfs auto's naast de vakken en aan
een kant op de stoep. Waar komen al die auto's vandaan, vroegen we ons af.
Waarschijnlijk parkeerde deze mensen op de parkeerplaats van de Grolsch
Veste (aan het andere kant van het spoot) en moesten ze dus iedere dag
circa 200 meter lopen (via de voetgangerstunnel van Station Enschede Drienelo. Dan kan ik me wel voorstellen dat er
reden was voor een feestelijke opening. Jammer alleen dat de
parkeerplaats al weer te klein is, want naar ons gevoel had hij nog
wel wat groter gekund.
Promotie
Vandaag ben ik naar de promotie van Ton van de Valk geweest. Onderweg in de
trein heb ik zijn proefschrift De Negatieve Teleology van Hans Jonas waarin ik op
1 december was begonnen uitgelezen
met uitzondering van de Engelse samenvatting en de inhoudsopgave
van een aantal van werken van Jonas die hij had opgenomen.
Ik was net op tijd. Omdat mijn trein vanaf Amersfoort naar
Amsterdam Zuid niet reed (als gevolg van de sneeuw van de
afgelopen dagen), ben ik naar Centraal gegaan en heb ik vandaar
tram lijn 5 genomen. Ik was redelijk in staat om de vragen van
de opponenten te volgen. Na de receptie namen we tram (lijn 5)
naar het Cobra Museum.
Daar heb ik de tentoonstelling over Piet Ouborg en de tentoonstelling
"Paris Central / Vrije stad, vrije kunst / in de jaren '50" bekeken.
De werken die mij wel aanspraken waren:
- Piet Ouborg: zonder titel, 1933-38.
- Piet Ouborg: "Vader van vader en zoon", 1949
- Piet Ouborg: zonder titel, zelfportret, vijftige jaren.
- Jean-Paul Riopelle: "Composition", 1955.
- Jean-Paul Riopelle: "Ariane", 1949.
- Henri Michaux (1899-1984): zonder titel, 1970.
- Nicolas De Staël: "Fleurs grises", 1953.
- Anton Tàpies: Marró negrós 1958.
- Pierre Soulages "Blanc d'Octobre", 1956.
- Alfred Manessier: "Le Port Bleu", 1948.
's Avonds zijn we gaan eten in Brasserie Harkema en
daarna naar de voorstelling "Hannah & Martin" in
Frascati
geweest. Het toneelstuk ging over de geheime relatie
tussen Hannah Arendt en Martin Heidegger. Ik vond het iets te experimenteel.
Kort kort lang
Vanochtend het boek Kort kort lang van Kristien Hemmerechts uitgelezen waarin ik
vorige week vrijdag was begonnen. Ik heb het boek op
16 juli om 20:00 gekocht voor
€ 1,25 bij de De Slegte. Het boek is een verzameling van twaalf
verhalen die allemaal draaien om relaties. De verhalen
zijn realistisch en interessant om te lezen, alleen soms
net iets te 'literair' in de zin dat er veel gebruik
wordt gemaakt van flash-backs, maar dat niet altijd even
duidelijk is. Ik heb het gevoel dat je veel van de verhalen
twee keer moet lezen om ze echt goed te begrijpen.
The Family Man
Vanavond gekeken naar de film "The Family Man" die gaat over een rijke vrijgezel die op een
morgen wakker wordt als een getrouwde man met twee kinderen en
een hond die een saaie baan als autobandenverkoper heeft. Onder
het kijken hoorde ik een knal in de keuken en ik vroeg Li-Xia wat
ze aan het doen was. Ze toonde mij een walnoot. Toen ik later ging
kijken, begreep ik dat ze met onze waterpomptang walnoten kraakte
door deze gewoon zo ver mogelijk in te knijpen. De beste techniek
is om een aantal keren zachtjes op verschillende plaatsen te knijpen
zodat de schil gebarsten raakte en deze in stukjes uiteen valt.
Schijnbaar weet Li-Xia niet meer hoe ze dat moet doen.
Vanmiddag had ik haar naar Trekpleister gestuurd met twee
bijna lege potjes "Sint Janskruid" en "Co-Enzyme Q10". Ze kwam echter
met "Spirulina" thuis voor de "Sint Janskruid" en het bijna lege
potje wat ik haar had meegegeven was ze kwijt geraakt. Ik ben toen
zelf maar naar de winkel gegaan om het te ruilen. Daar vond ik tot
mijn verbazing het bijna lege potje "Sint Janskruid" in de rij met
"Spirulina" staan. Ik heb dat toen maar weer meegenomen. Ik probeerde
nog aan het kassameisje uit te leggen wat er was gebeurd, maar ze
had daar geen oren naar en toen heb ik her er maar bij gelaten.
Voortaan zal ik de vitamines en voedingssupplementen zelf maar gaan
halen, want het is duidelijk dat Li-Xia het niet meer kan.
Toen ik hier aan terug dacht, kreeg ik het gevoel dat ik zelf ook
in een "The Family Man" film zit, waarbij ik zomaar plotseling
wakker kan worden naast een vrouw die anders is dan de dag ervoor.
Alleen is het bij mij wat minder romantisch dan in de betreffende
film.
LED lamp
Vandaag een LED lampje van 1 Watt gekocht bij de Blokker voor 8,99 euro
voor in de badkamer (kastje). Spotgoedkoop als je het bedenkt dat het
verwachte aantal branduren 50000 is. Misschien wel het laatste lampje
dat we zullen kopen voor de badkamer. Net kwam Li-Xia naar beneden met de opmerking
dat het LED lampje licht geeft als hij uit is. Ik ben met haar naar boven
gegaan en inderdaad, hij geeft licht als de schakelaar uit is. Het is niet
meer dan een hele zachte gloed, maar goed zichtbaar. Het vreemde is dat het
schijnsel verdwijnt zodra je de lamp er uit draait. Ik heb er geen andere
verklaring voor dat het een inductiestroom moet zijn die veroorzaakt wordt
door een naast liggende draad. Maar toch het blijft heel erg vreemd.
Thuis pagina
| November 2009
| Januari 2010
Woensdag 9 december 2009