Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30 31
|
Opgebakken rijst
Men neme: een ui, twee teentjes knoflook, een ei, halve gele paprika, hele
rode paprika, twee blaadjes Chinese kool, vier stevige champignons, wat over
gebleven rijst en uw favoriete kerriepoeder (zelf gemixt natuurlijk). Men
fruit de fijngesneden ui en knoflook. Ei er bij en wanneer die gestold is de
paprika er bij. Wanneer de paprika beet gaar is, rijst er bij doen en op hoog
vuur bakken. Tenslotte kerriepoeder, fijn gesneden Chinese kool en champignons
er bij en nog even blijven omscheppen totdat alles gaar is. Eet smakelijk.
Eigen gemixte kerriepoeder is een mix van kurkuma (geel wortel poeder gekocht
bij toko), bruschetta (van Xenos bijvoorbeeld) en gemalen peper.
Kinderen van Duin
Vandaag het boek Kinderen van Duin van Frank Herbert uitgelezen waarin ik op 11 november was begonnen. Ik had het boek
de dag ervoor gekocht in de uitverkoop
van Antiquariaat Kruimeltje voor
de helft van de prijs. Ik heb dit boek al twee keer eerder gelezen.
De laatste keer was meer dan dertig jaar geleden. Wat ik vooral boeiend
aan dit boek vind, is dat verschillende (groepen van) mensen bezig zijn
met hun eigen plannen om de macht te krijgen of te behouden en hoe dat
allemaal uitwerkt. Dit geeft een boeiend plot, waarbij je bij voorbaat
niet weet waar het naar toe gaat. De laatste twee hoofdstukken vielen mij
een beetje tegen. Het een na laatste omdat het weinig subtiel is en
het laatste omdat het een beetje belerend is. Ik herinner me dat de
verfilming van het boek een veel beter einde heeft, met het zelfde
resultaat overigens.
Lekke band
Op de heenweg naar de stad kreeg ik een lekke band. Ik heb de fiets
ergens geparkeerd en heb hem op de terugweg weer meegenomen. Er was
nog iemand die mij wat luch aanbood. Tijdens de inspectie van de
buitenband vond ik een groot stuk glas wat zelfs nog een stukje
uitstak en naast vele kleine stukjes ook nog een groen stukje glas.
Het gaatje in de binnenband was snel gevonden en kwam overeen met
een van de beschadigingen in de buitenband, hoogst waarschijnlijk
van het witte stukje glas. De stukjes zijn gefotografeerd op 1cm
ruitjes papier.
Beleid
Vanmiddag een gesprek gehad met de arts van Li-Xia op het verpleeghuis. Over veel
dingen gepraat, waaronder de achteruitgang van Li-Xia in het afgelopen half
jaar, maar ook over hoe het met ons ging. Li-Xia is de laatste tijd over het
algemeen vrolijk en kan het goed vinden met de andere bewoners, ook eentje
waarin ze het in het begin niet zo goed kon vinden, waar ik wel even om moest
glimlachen. Het is leuk om te zien hoe ze met elkaar omgaan en soms hele
gesprekken voeren waar geen touw aan vast te knopen is.
Een van de vragen die de arts had was de houding die aangenomen zou moeten
worden wat betreft de behandeling als het lichamelijk slechter met haar zou
gaan. Ik was er eigenlijk al van uitgegaan dat behandeling er niet meer op
gericht zou zijn om het leven te verlengen, maar dat men alleen maar zou
behandelen wanneer dit het welbevinden van Li-Xia ten goede zou komen. Maar
het was toch goed om het hier expliciet over te hebben. Ik denk dat Li-Xia
er ook zo denkt (of heeft gedacht) als ik terug denk aan alle gesprekken die
wij hebben gehad over ernstig zieke mensen in onze omgeving. Natuurlijk zal
de arts wel overleg met ons (mij) plegen wanneer zich een concreet probleem
voor doet wat betreft de gezondheid van Li-Xia. We hebben het ook gehad over
het voornemen van de zus van Li-Xia om haar op te komen zoeken.
Vanavond ook nog even met Annabel er over gehad en zij kon zich wel vinden
in wat we besloten hadden.
The Hobbit: An Unexpected Journey
Vanavond met drie collega's naar de vertoning van
The Hobbit: An Unexpected Journey in het nieuwe HFR formaat gegaan.
HFR staat voor High Frame Rate en betekend dus 48 beeldjes per seconde in
plaats van de normale 24 beeldjesin de bioscoop. Sommige mensen beweren dat
ze hier erg aan moesten wennen. Ik heb er niet zoveel last van gehad. De
eerste helft van het verhaal vond ik wat traag en weinig drama bevatten,
maar de tweede helft maakte alles goed en gaf mij zin om ook de twee
vervolg films te gaan bekijken.
Gek gerechtje
Even gek gerechtje gemaakt vanavond tegen twaalf uur. Drie teentje knoflook
en een rode ui gesnipperd. Olijfolie in de pan op hoog vuur. Ui en teentjes
er in. Iets van tien doppinda's gepeld en er met vliesje en al bij gedaan.
Restje rijst (circa 150 gram) van eerder deze week er bij gedaan en tijdje
gebakken. De rijst kwam uit Kip Tandoori Knorr pakje. Blikje
Bonduelle Linzen (160
gram) open gemaakt, tot de rand met water gevuld (want ik had het idee dat
ik rijst er iets te vroeg bij had gedaan en de ui nog niet helemaal gaar
was en ik dit zou kunnen fixen door de boel misschien even moest koken) en
in de pan er bij gedaan. Begon meteen te stomen. Door geroerd totdat alle
stoom verdwenen was en toen was het klaar. Wel een beetje een stevig maaltijd
voor zo laat op de avond, maar ik had dan ook nog niet gegeten vanavond.
Mocht je geen restje rijst hebben, dan kun je natuurlijk ook gewoon witte
rijst koken en deze op het laatste met een beetje kerrie er bij doen.
Ik had er bewust geen hete kruiden bij gedaan, bang dat dit de smaak van
de pinda's en de linzen zou overstemmen.
Jiaozi
Was helemaal vergeten dat we vanmiddag een social event hadden op het werk met
drinken en eten. Vanwege drukte op het werk had ik al twee keer een bezoek
naar Li-Xia verplaatst. Eerst van dinsdag naar woensdag en toen van woensdag
naar vandaag. Vanochtend dacht ik dat het, vanwege de drukte misschien slimmer
was als ik niet tijdens de lunch zou gaan, maar vanavond, ook omdat Annabel
vanavond niet thuis eet en ik dus wat later thuis kon komen. Dacht er ook aan
om jiaozi voor Li-Xia te koken die Chinezen afgelopen zondag voor haar hadden
achter gelaten. Dus afspraak gemaakt met de mensen op het verpleeghuis dat ik langs
zou komen. Pas toen ik op mijn werk mijn afspraak verplaatste in Outlook, kwam
ik er achter dat ik dus al een afspraak had. Uiteindelijk besloten om wel naar
Li-Xia te gaan, ondanks dat het social event (zo begreep ik vandaag pas) ook
in het teken stond van de viering van het 10-jarig jubileum van twee van mijn
collega's en mijzelf. Ik heb in mijn keuze ook afgewogen dat ik de komende twee
dagen waarschijnlijk niet in de gelegenheid ben om bij Li-Xia langs te gaan.
Ik ging met gemengde gevoelens weg bij mij werk. Ergens had ik er graag bij
willen zijn, maar anderszijds was ik ook in een slechte bui (zo druk met van
alles dat ik belangrijke afspraken vergeet) en zat ik niet echt te wachten op
een postief praatje over mijn bijdrage aan het bedrijf.
Ik had wind tegen en was pas om tien over half vijf op de woning van Li-Xia.
Ben de jiaozi gaan koken, maar de pit die ik gebruikte was niet zo sterk. Het
was zo rond vijf over vijf klaar. De andere waren toen al lang en breed klaar
met eten. Li-Xia vond het geloof ik wel leuk dat ik jiaozi had gemaakt. Toch
heeft ze er maar drie gegeten. Ik had er denk ik elf gekookt en heb er zelf
ook zes opgegeten. Er waren er nog twee over. Ze zouden later nog proberen die
aan Li-Xia te geven.
Toen ik weg wilde gaan, ik mijn mobiel kwijt. Ik had hem even op tafel gelegd
omdat ik het niet prettig vond hem in mijn broekzak te houden. We hebben nog
geprobeerd om hem te bellen, maar hij ging niet over. Toen is iemand van het
personeel op zoek gegaan en vond hem in de zak van een van de bewoners.
Om zes uur reed ik weg van het verpleeghuis en ben nog even de stad in gegaan. Bij
Bristol met 20% korting nieuwe schoenen voor Andy gekocht en bij de Hema (er
onder) hempjes en een nieuwe pyama voor hem. Ook nog even bij De Slegte rond gekeken. Ik ben het glazen huis van Serious Request
gepaseerd, maar heb niet staan kijken.
Chinezen vrienden
Vanmiddag ben ik met een bevriend Chinees echtpaar bij Li-Xia op bezoek
geweest. Wij kennen hen al sinds hij in 1993 naar Enschede kwam om hier te gaan
promoveren. Na zijn promotie zijn ze naar een andere stad in Nederland
verhuisd. In de zomer van 2003 zijn we bij hen wezen eten. Maar er staat me
iets bij dat we nog een tweede keer bij hen op bezoek zijn geweest. Li-Xia
heeft altijd wel telefonisch contact gehad met de vrouw van het echtpaar. Ook
de laatste jaren heeft die nog wel gebeld met Li-Xia, maar is daar op een
gegeven moment mee gestopt toen ze merkte dat Li-Xia steeds het zelfde zei
ongeacht wat zij zei.
Voor we naar Li-Xia langs zijn gegaan, zijn ze ook nog even bij ons thuis
geweest. Ze hadden chocolaatjes (bonbons) voor Annabel en Andy meegenomen.
Voor Li-Xia hadden ze een kerstster meegenomen, maar die mochten we niet bij
haar achterlaten omdat kerststerren vanwege de giftigheid van de blaadjes niet
zijn toegestaan in het verpleeghuis. We hebben even met Li-Xia op haar kamer
gezeten. Ze leek hen wel te herkennen en moest ook veel lachen, maar er was
niet echt sprake van communicatie. We zijn naar het restaurant gegaan en hebben
daar thee gedronken en appelsap voor Li-Xia. We hebben voornamelijk in het
Engels gepraat over hoe het met ons ging en wat er allemaal gebeurd was. Elke
keer wanneer zij iets in het Chinees tegen Li-Xia zeiden, lachde ze met
verbazing op haar gezicht. Ik was erg blij dat ze zijn gekomen.
Spraakzaam
Gisteren ook nog even bij Li-Xia langsgeweest. Ze was heel helder en ook erg
spraakzaam. Veel meer dan de dag er voor. Op het bord in de woonkamer las ik
dat ze die ochtend naar het speciale snoezelbad waren geweest. Dat is een
algemene badkamer met een ligbad en speciale lichten en geluiden. Li-Xia gaat
daar om de zoveel weken naar toe. Ze liep wel wat vreemd achterover geheld.
Ik heb haar geholpen bij het eten van boerenkoolstamppot. Ze heeft maar een
half bordje opgegeten. De andere helft heb ik (op het eind) gegeten. Het
toetje heeft ze wel helemaal opgegeten. Uit een opmerking van een van de
medewerkers, maakte ik op dat ze meestal wel meer eet. Het zou best kunnen
dat ze bij mij (een bekende) slechter eet dan bij een van de medewerkers.
30%
Heerlijk lente weer vandaag. Eerst even bij Li-Xia langs: De macaroni ging
er vandaag wel in. Daarna terug door de stad. Overal wat rondgekeken. Bij
De Slegte hadden ze wat boeken in de
opruiming met maar 30% korting. Was vroeger volgens mij toch minstens 50%.
Ligt dat nu aan de nieuwe eigenaar? Het boek: 'De schoonheid van de man'
van Florence Ehnuel (ISBN:9789023435938) gekocht voor 5,99.
Snoezelbad
Li-Xia leek mij vanochtend te herkennen toen ik over het plein naar de ingang
liep. Ik zag haar opstaan. Lang geleden dat ik haar dat heb zien doen. Ze liep
nog in haar paarse pyjama rond omdat ze naar het snoezelbad zou gaan. Rond half
tien ben ik met Li-Xia en twee medewerksters naar de snoezelbadkamer gewandeld.
Er stond een ontspannend muziekje op en er hing een lekkere geur. Overal
gekleurde lichtjes. Li-Xia werd met een bedlift (die aan het plafon hangt en
volledig vrij kan bewegen) in het bad gehesen dat al klaar stond met water van
37 graden. Eerst werden haar haren gewassen. Daarna werd de ultrasone reiniging
aangezet voor 10 minuten. En daarna mocht ze nog even rustig ontspannen in het
bad liggen. Soms valt ze wel eens in slaap, maar dit keer niet. Daarna werd ze
weer uit het bad getild met de lift en door ons afgedroogd en aangekleed. Ze
draagt ook een soort extra onderbroek met stootkussens bij haar heupen om die
te beschermen mocht ze vallen. Ze waren in de binnentuin al oliebollen aan het
bakken en toen we terug op de woning kwamen daar wat van gegeten en ook nog
thee gedronken. Ik vond het een erg leuke ervaring om met Li-Xia naar de
snoezelbadkamer te gaan.
Beneden bij de oliebollenkraam nog even staan praten met de maatschappelijk
werkende van de dagbehandeling en daarna door de stad naar huis en tien
versgebakken oliebollen gekocht. In de stad even bij De Slegte rondgekeken en de pocket Gesprekken met Simone de Beauvoir
van Alice Schwarzer, ISBN:9789067660273, gekocht voor € 0,50. Ook nog
langs de nog smeulende restanten van het gebouw op het meubelplein gereden. De
wind stond over de weg waar ik langs moest en ik heb geprobeerd om mijn adem maar
even in te houden. Er stonden ook nog gewoon mensen in de rook te kijken. In het
pand was ook Mr. Hu WokBoulevard gevestigd en van de weinig wok restaurants die ook
traditionele Chinese gerechten worden geserveerd. Ik had er al aan gedacht
om daar met mijn schoonzus en neef naar toe te gaan, wanneer ze komen, maar
ik kan me niet voorstellen dat ze dan alweer open zijn.
Thuis pagina
| November 2012
| Januari 2013