Een boek bestaand uit korte zinnetjes.
Stijl, wat moet ik er mee.
Zo schreef ik vroeger altijd gedichten:
aan een rijging van losse gedachten.
Waarom zou ik verhalen schrijven. Waarom ik?
"wie is het die denkt" Eerste van zeven vragen.
De andere heb ik nooit weten achterhalen.
9-10-'89
Het lege-boekjes syndroom
Lege boekjes hebben iets volmaakt in zich. Alleen maar lege pagina's, dat is iets afs. Alles wat je er in schrijft doet daar iets vanaf. Ieder woord dat je toevoegd draagt in zich het gevaar iets af te dien aan de volmaaktheid, het boekje tot een kladschrift te verlagen. Maar dit streven naar perfectie leidt er toe dat mijn lege-boekjes altijd leeg blijven. Mijn zoeken naar iets volmaakts, iets met betekenis, iets blijvends, verlamt mij zozeer dat alles wat ik wel vind weggooi. Het is een eeuwig dilemma. Hoe kom ik ooit toe aan het schrijven van iets zinnigs.
Deze rust en vrede vinden we pas als we in de juiste verhouding tot de werkelijkheid staan. Als we zijn wie we zijn, de werkelijkheid aanvaarden zoals zij is, niet meer, niets minder. Dan is er maximaal zijn en groeien, dan is er beweging.
De belangrijkste vraag is dan: Welke is die werkelijkheid. Als deze vraag niet te beantwoorden is, zoals sommige menen, is er ook geen rust en vrede te vinden. Dan staan onrust en dood te wachten. God heeft ons gemaakt, de enige werkelijkheid is Hij. Onze relatie tot Hem bepaalt of we rust en vrede ervaren.
17-11-89
Some say their is no pleasure in life,
and they are already dead, in a way.
Some say: lets find all the pleasure there is,
and they find death at the end of their way.
Hoe plotseling kunnen dingen anders lopen,
dan verwacht.
Soms slaat de werkelijkheid je in je gezicht,
wordt je met schrik wakker,
en besef je hoezeer je droomde.
Ik balanceer wat dat betreft op een koord,
een klein duwtje en ik val er vanaf,
en dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen.
23-11-89
Ik sloot mijn ogen en opende ze langzaam. Gelukkig, er was een eninde gekomen aan de duisternis en aan de tunnel.
3-1-90
De dingen die gebeurd zijn, kunnen niet te niet worden gedaan. Zelf als we onze beslissingen opnieuw zouden kunnen doen, dan zouden het niet dezelfde beslissingen zijn als we heugenis van de eerste keuze niet zouden vergeten. Zouden we die wel vergeten, dan zoudend we weer precies dezelfde keuze maken.
Als er geen tijd zou bestaan en onze keuzes geen blijvende (onontkoombare) consequenties zouden hebben, dan zouden we niet kunnen groeien, dan zouden we niet kunnen kiezen, en wie zou dan zeggen dat we werkelijk iemand zijn. Zouden we dan vrij zijn?
3-1-90
Ik heb me weer eens vergist door de zin te zoeken in het ongewone. De zin ligt in het normale, het allerdaagse. Niet mijn verheven gedachten zeggen zie ik ben, maar de allerdaagse. Daarom heb ik lang niet meer in dit boekje geschreven, omdat ik er alleen verheven dingen in wilde schrijven. Zo veel rijkdommen aan dagelijkse gedachten zijn verloren gegaan, maar nog niet voor goed.
31 mei 1990
God wil niet dat we ons onthechten van alles, maar van de zonde, de oude natuur, de oude mens. Heiliging vereist Hij. Wij zijn vrijgekocht van dit alles, als we ons er opnieuw aan hechten, doen we wat onnatuurlijk is.
God is niet tegen ons. Hij is tegen onze zonde, onze opstand, onze verdorvenheid. Anders was Hij niet gestorven voor ons.
God wil dat we ons losmaken van het materiele, want Hij heeft ons tot een eenheid gemaakt, om het materiele te overwinnen. Niet losmaken, maar heersen, dat is wat we moeten doen. Het probleem echter is dat het over ons heerst. Waarom? Omdat we God nodig hebben. We kunnen iets niet loslaten tenzij we zien wat we er voor kunnen terugkrijgen. Dan is het loslaten niets anders dan vreugde, terwijl het ook pijnlijk kan zijn.
Als je geen verdriet hebt, als je een geliefde bent kwijtgeraakt, dan heb je niet meer lief. Dan ben je met je geliefde ook het liefhebben kwijt geraakt. En dat kan alleen als je verbitterd bent. Als je verdriet hebt en God er voor dankt, is je liefde gezuiverd, volwassen geworden. Ze is niet verloren gegaan, maar geloutert door het vuur. Als je zegt dat het je onthecht heeft, dan ben je ook je vermogen om lief te hebben kwijt geraakt. Dan heb je je menselijkheid verloren.
Er is een groot verschil tussen liefde als gevoel en echte liefde. Het gevoel liefde werkt als een keten. Het bind je vast hoe sterker het wordt. En je gaat ten onder als het voorwerp waar je je liefde op gericht hebt, verloren gaat. Echte liefde bevrijd ons. Het is eeuwig, gaat nooit verloren. Het is op de ander gericht. Het maakt dat we onszelf vergeten en ons helemaal geven.
31 mei 1990
O, is er dan geen uitweg uit de wereld der woorden. Hoe meer je je aan woorden hecht, des te meer verlies je de werkelijkheid. Hoe meer woorden je gebruikt om de werkelijkheid te vatten, des te vager wordt hij.
En wie is er op zoek naar wijsheid. Wie luistert er naar de woorden van de wijze, dan hen die al wijs zijn. Een dwaas luister niet naar de woorden van een wijze. Hij hoort ze wel, maar hij verstaat ze niet.
Uit dagboek 2 juni 1990
When i turn around
to see the road i came
i feel like standing against a wall
I stretch out my hands
what looked like gold
now slips between my fingers as dust
"Why have i ran on my own"
i cry in despair.
Then i see the face of the Lord
When my hands are empty,
a battle is won,
and i am free again.
13 augustus 1991
In brief aan Debbie
Love
I planted a seed of love in my heart
It was small like a musterd seed,
just a single decision to love.
And when time came it grew
first very small and very green.
But the water God gave it,
made it grow with irresistable force
Now i see a tall plant
full with blossoms
And whenever painful storms come,
my love is being pruned.
So that it bears more fruit.
One day it will stand like a mighty tree
that no one can withstand
To the glory of God.
10 september 1991
(Uit een van mijn dagboeken ...)
Genesis 1:27
Een wezenlijke vraag is: ben ik bereid om mijn verstand op te geven in het kennen van God? Of wil ik blijven vertrouwen op mijn eigen inzicht? God kan niet gekend worden door de reden. Toch is de reden de toegang tot het kennen vam God. Je hoeft niet God's bestaan te bewijzen om Hem te kennen.