Mijn dochter Annabel is in Augustus 2007 begonnen in de HAVO/VWO met Technasium brugklas van het Bonhoeffer College aan de Bruggertstraat. Een aantal jaren geleden is reeds vastgesteld dat mijn dochter aan dyslexie leidt en dat haar performale intelligentie substantieel hoger is dan haar verbale intelligentie. Dit heeft zij hoogstwaarschijnlijk geërft van mij. Annabel heeft een broertje, Andy, met een verstandelijke handicap en een moeder met de Ziekte van Alzheimer.
Op vrijdag 4 januari 2008 heb ik een gesprek gehad met Mevr. XXXX. In dit gesprek heb ik uitgebreid gesproken over Annabel en onze familie situatie. Het feit dat Mevr. XXXX oordeelde dat de vorm van dyslexie bij Annabel waarschijnlijk niet de meest gangbare is, stemde mij hoopvol. Ze merkte ook nog op dat het jammer is dat scholen alleen kijken naar de schoolprestaties (de cijfers) en niet naar de vaardigheden van kinderen en dat kinderen zoals Annabel het hierdoor vaak erg moeilijk hebben, maar ze stelde ook dat Annabel met de juiste begeleiding in staat zou moeten zijn om de HAVO te doorlopen. Ze kwam met het voorstel om Annabel naast drie keer huiswerkbegeleiding per week (à € 52 per maand) ook een keer persoonlijke begeleiding per week (à € 75 per consult) te geven. Tijdens die tijd zou ze haar specifiek training geven wat betreft haar dyslexie problemen en eventueel ook aandacht besteden aan haar problemen die te maken hebben met haar thuissituatie.
Ik heb Mevr. XXXX er toen ook verteld dat ik het gevoel heb dat Annabel ook problemen heeft met het plannen van haar huiswerk en dan vooral wat betreft het studeren voor haar repetities. We zijn ook overeen gekomen dat Annabel weer drie keer per week naar huiswerkbegeleiding zou gaan. Die week waren er de werkweken, hetgeen betekende dat er veel lessen uitvielen. De twee weken erop was het vakantie. Daarna begon het derde kwartiel. Ik heb Annabel nog wel aangemoedigd om in de vakantie wat aan Frans te doen omdat ze dat het derde kwartiel niet had gehad, maar dat is er niet echt van gekomen.
Ook leek wel het of ze niet meer de energie er voor had om te studeren. Vaak, vooral op maandag, voelde ze zich niet lekker en is een aantal keren thuis gebleven. Zo ook op 19 mei. 's Middags was ik vergeten Annabel af te melden van huiswerkbegeleiding. 's Avonds heb ik toen de volgende email geschreven:
ik ben vanmiddag vergeten om mijn dochter Annabel af te melden voor huiswerkbegeleiding. Zij was in de loop van de ochtend naar huis gegaan omdat ze zich niet lekker voelde. Ik heb helaas verzuimd om haar af te melden. Om 16:20 had ik ook een afspraak bij de huisarts voor haar omdat ze last had van haar schouder (bleek gewoon spierpijn in haar bovenarm te zijn). Bij terugkomst begreep ik dat iemand van jullie naar ons had gebeld. Mijn vrouw heeft toen gezegd dat we weg waren. Mijn excuses dat ik het verzuimd heb om het van te voren te melden.
Alhoewel ik verwacht had dat ik de dagen er na gebeld zou worden door Mevr. XXXX, heb ik nooit enige reactie van haar ontvangen.
ik heb net van de mentor van Annabel, de heer Thonen, gehoord dat Annabel naar het VMBO-T gaat. Zoals u waarschijnlijk wel kunt begrijpen zijn zowel Annabel als ik daar teleurgesteld over. Ik moet zeggen dat ik erg van baal dat ik er van uit gegaan ben dat ik u heb kunnen vertrouwen wat betreft de begeleiding van Annabel. Ik heb niet het gevoel, zoals ik u al eerder schreef, dat u de afspraken na bent gekomen dat Annabel beter begeleid zou worden met haar planning en ook van de toezegging dat we vaker contact met elkaar zouden houden, is weinig van terecht gekomen. Ik heb het idee dat iedereen (inclusief mijzelf) Annabel maar een beetje in de steek heeft gelaten dit laatste kwartiel.
Ik ben benieuwd naar uw reactie hierop.
Ik heb hier echter nooit een reactie op ontvangen in enige vorm. Ik was hier toch wel een beetje teleurgesteld over, ondanks dat ik formeel al had opgezegd.
Daarna begreep ik van Annabel dat ze leed aan faalangst wat betreft de taalvakken. Ook vertelde ze me dat ze toen ze bij de huiswerkbegeleiding een keer vertelde dat ze een één voor een Franse repetitie had gekregen, ze werd uitgelachen door een andere jongen en daar door de begeleiding niets van werd gezegd.
bij deze laat ik u weten dat ik niet bereid ben uw rekening van 29 juni 2008 met factuurnummer 20083562 te betalen. Ik ben van mening dat u ernstig in gebreken bent gebleven.
Op maandag 21 april 2008 hebben wij gesproken over de voortgang van Annabel. U heeft toen gesteld dat Annabel wel in staat zou moeten zijn om HAVO met Techansium te volgen, maar dat ze er gewoon niet aan toekomt om te studeren. U heeft toen ook verteld dat Annabel zeer sociaalvaardig is, in de zin dat ze mensen makkelijk voor zich weet te winnen. En ook dat ze hier handig gebruik maakt om zich aan gemaakte afspraken (rond huiswerk maken) te onttrekken. Ze geeft wel altijd eerlijk antwoord op vragen die haar gesteld worden, maar als er geen vragen gesteld worden, dan verzwijgt ze dat als het haar zo uitkomt. U heeft toen ook gesteld dat Annabel het nodig heeft dat er duidelijke grenzen gesteld worden. U heeft daar toen tijdens het gesprek heel duidelijk uw verantwoordelijkheid in genomen en gesteld dat het beter zou zijn als u daar de leiding in zou nemen zodat het mijn relatie met Annabel niet zou kunnen verstoren. Ook hebben we afgesproken dat we regelmatiger contact zouden houden. Ik heb, als ik mij niet vergis, u er op gewezen dat ik vond dat Annabel vooral problemen had met haar planning.
Die maandag viel (als ik me niet vergis) op de laatste week van het derde kwartiel. Dit was tevens een "werkweek" week waarin er veel lessen uitvielen. De week er op was een vakantie week en daarna begon het laatste kwartiel. Het laatste kwartiel is nogal dramatisch verlopen voor Annabel. Ze scoorde voor zowel Engels en Frans een aantal onvoldoendes en dat terwijl ze het kwartiel nog een 8,3 voor een repetitie had gescoord. Ook kreeg ze nogal wat te maken met verzuim, zowel op school, vaak op een maandag, met vage klachten, maar ook bij de huiswerkbegeleiding heeft Annabel regelmatig, met allerlei vage vermoeidheidsklachten verzuimd.
Begin Juni heb ik geconstateerd dat er niet veel terecht kwam begeleiding van Annabel, dat er helemaal niets gedaan werd aan de planning. In de tweede week van juni heb ik toen ook een brief laten bezorgen door Annabel waarin ik schreef dat ik wilde stoppen met de huiswerkbegeleiding en de psychologisch consulten. Daarin heb ik ook geformuleerd waarom ik dit wilde.
Op zondag 22 juni 2008 heb ik u geïnformeerd over de beslissing van de school van Annabel om haar te bevorderen naar het VMBO-T. Ik heb daar natuurlijk bezwaar tegen aangetekend, maar dit heeft geen effect gehad. Ik heb toen en de week er na contact gezocht met haar mentor, de zorgcoördinator (vanwege haar slechte relatie met haar mentor) en het afdelingshoofd van de afdeling VWO/HAVO om te praten over wat er gebeurt is. Ik ben ook zeer teleurgesteld in het handelen van de mentor van Annabel die in het afgelopen kwartiel geen enkele keer contact heeft gezocht nog enige actie ondernomen heeft.
In de gesprekken die ik met Annabel heb gehad, werden mij twee dingen duidelijk. Ten eerste werd mij duidelijk dat Annabel aan faalangst leed voor de taalvakken, hetgeen zich uitte in het feit dat ze vaak de nacht voor een schriftelijke overhoring of repetitie niet goed kon slapen. Ten tweede vertelde Annabel me dat het vele verzuim het resultaat was van stress. Ze heeft me niet verteld wat de oorzaak van deze stress was, maar het lijkt me evident dat het een combinatie moet zijn geweest van de spanningen die er thuis leefde, het (rouw)verwerkingsproces waar ze door heen gaat en de slechte schoolprestaties wat betreft de taalvakken (Frans en Engels) in het bijzonder. Bij Frans heeft ze een slechte start gemaakt omdat ze dat vak een kwartiel niet had gehad en door de mand viel bij de herhalingsrepetitie die ze niet goed had voorbereid. Bij Engels heeft ze een slechte start gemaakt omdat ze een nieuwe docente kreeg die op een andere manier les gaf. Voor beide vakken heeft ze, zover ik weet, alleen maar onvoldoendes gescoord, wat een duidelijke trendbreuk is met de resultaten van de vorige kwartielen.
Ik moet zeggen dat ik er moeite mee heb om te accepteren dat Annabel nu naar het VMBO-T is bevorderd. Het betekent bijvoorbeeld ook dat ze volgend schooljaar (2009-2010) naar de schoolingsboulevard zal gaan. Bij mij bekruipt het gevoel dat Annabel het slachtoffer is geworden van omstandigheden waar ze niet meteen schuldig aan is en dat ze hierop keihard is afgerekend. Zelf heeft ze er nu wel vrede mee, al was het alleen maar omdat ze nu geen Frans meer hoeft te volgen.
Zowel u als de mentor hebben mij steeds toevertrouwt dat HAVO haalbaar zou moeten zijn voor Annabel. U heeft mij ook de indruk gewekt dat ik op u en uw instituut kon vertrouwen wat betreft de begeleiding van Annabel. Vanwege dit, en ook het feit dat ik de laatste maanden regelmatig depressief ben geweest, heb ik in een aantal zaken weinig initiatieven genomen. Aan het eind van het kwartiel ben ik er echter achter gekomen dat ik dit beter wel had kunnen doen. (Even voor de duidelijkheid, ik heb me wel ingezet voor het verbeteren van de zorg aan huis door het inschakelen van gespecialiseerde thuiszorg via Thuiszorg Rondom en heb ik gesproken met een maatschappelijk werkende verbonden aan de school van Annabel.) Concreet ben ik teleurgesteld dat u schijnbaar niet geconstateerd heb wat er bij Annabel speelde. Ook ben ik teleurgesteld in het feit dat u geen enkele keer contact met mij hebt opgenomen. Zelfs op mijn brief om de huiswerkbegeleiding te staken en mijn email van 22 juni 2008 heb ik geen enkele reactie van u ontvangen. Ik kan dit zwijgen niet anders interpreteren dan een bewijs van uw tekortkomingen in de begeleiding van Annabel. Om deze reden ben ik ook niet bereid om uw laatste rekening te voldoen.
Deze brief, gedateerd op 5 juli 2008, heb ik persoonlijk op die dag gepost in de brievenbus van het instituut. Omdat ik vermoed dat men vanwege de vakantie niet meer aanwezig was, heb ik op 6 juli deze brief ook per email verstuurd met de vermelding dat ik hem bezorgd had.
Verder wordt er in deze brief gewezen op de betalingsvoorwaarden en dat ik daarvoor getekend heb. Ik heb inderdaad getekend, maar wel in de veronderstelling dat het instituut de gemaakte (mondelinge) afspraken zou nakomen. Daar men in deze laatste brief deze afspraken niet ontkent heeft, kan er geen twijfel over bestaan dat deze afspraken zo zijn gemaakt. Van een geregistreerde GZ-Psycholoog die lid is van het NIP mag men, mijn inziens, verwachten dat ze problemen als faalangst en overbelast raken tijdig registreerd en daar adequate actie op onderneemt. Aan u het oordeel of dat in dit geval gebeurt is.
Op zondag 10 augustus heb ik de laatste factuur voldaan. Ergens vind ik het kwamlijk dat Mevr. XXXX sinds het gesprek op 21 april geen enkele keer meer heeft gereageerd naar mij toe. (De laatste reactie is geschreven door haar man.) Ik vind dit niet echt getuigen van professionaliteit en ik overweeg momenteel nog of ik een klacht in te dienen bij het NIP.