Ik Jan Cremer
Vandaag het boek Ik Jan Cremer door
Jan Cremer
uit gelezen waarin ik op 14 april in was
begonnen. Ik had het boek op Zaterdag 9 mei
bij De Slegte gekocht. Het boek is
niet meer dan een verzameling van sterke verhalen, waarvan vele wel
een grond van waarheid hebben, maar een groot aantal ook zwaar zijn
aangedikt of zelfs verzonnen. Ik kan me goed voorstellen dat dit
boek beroering veroorzaakte toen het uitgegeven werd een een bestseller
werd. Een echt geweldig boek vond ik het niet. Ik heb me toch wel redelijk
door het tweede deel heen moeten worstelen want het op een gegeven moment
wordt het wel heel erg veel van het zelfde. Ik ben zaterdag nog langs
het Balengebouw
gereden wat momenteel verbouwd wordt tot het Jan Cremer museum.
Ik had vanochtend Li-Xia aan de telefoon gehaald en verteld dat ze na
twaalf uur wat op zou kunnen gaan halen bij de apotheek. Tien minuten
later belde ze me de vraag: "Wat is twaalf?". Ze nog wel dat twaalf
een getal is, maar niet meer hoeveel. In het Chinees tellen ze niet zo
ingewikkeld als in het Nederlands (en Engels), maar is twaalf gewoon
"tien twee". Ik probeerde eerst nog "een twee", maar ik had niet de
indruk dat het over kwam. Ook op "tien twee" reageerde ze niet echt
met een kreet van herkenning. Uiteindelijk heb ik haar gezegd dat ze
maar na het zwemmen naar de apotheek moest gaan, want op dinsdag gaat
ze altijd rond lunchtijd zwemmen.
Vijf fabels
Vanmiddag om 13:36:33 het boek Vijf fabels
van Harry Mulisch gekocht bij De Slegte
gekocht voor € 3,99. Thuis gekomen, kon ik niet nalaten om er
in gaan lezen.
Reünie
Vandaag naar de Reünie van mijn middelbare school in Woerden geweest.
(De school heet nu Minkema College.)
Er waren ongeveer 900 mensen, maar van mijn jaar maar ongeveer een stuk of
tien. Wat me opviel is dat ik voornamelijk mensen heb ontmoet die ik niet
verwacht had om te ontmoeten. Ook nog een aantal (oud)docenten ontmoet.
Sommige mensen reageerde erg bewogen toen ik hen vertelde over de conditie
van Li-Xia. Ik kreeg ook de vraag hoe ik er zo lakoniek onder kon zijn.
Natuurlijk ben ik niet altijd even lakoniek er over, maar het is een feit
dat ik het over het algemeen wel geaccepteerd heb. Alhoewel ik wel merk
dat ik vaak nog geïrriteerd reageer als Li-Xia weer eens iets "doms"
doet. Dat ik nu redelijk lakoniek ben is natuurlijk ook omdat ik er in
gegroeit bent. Stapje bij stapje accepteer je toch iedere verslechtering
en probeer je te roeien met de riemen die je hebt. Ik moet zeggen dat ik
ergens toch wel een zekere heimwee ervaar naar mijn middelbare schooltijd
en dat sommige mensen die je in die tijd hebt leren kennen je hele leven
dierbaar blijven op een bepaalde manier. (Het zelfde schijnt ook het
geval te zijn voor je muzieksmaak.)
Foto's van het gebouw.
Apeldoorns Go toernooi
Vandaag heb ik meegedaan aan het
Apeldoorns Toernooi.
Het is nu de vierde keer dat ik met dit toernooi mee doe. Ik heb
twee van de vijf partijen gewonnen. Na mijn laatste partij, om
kwart voor zes, moest ik er meteen vandoor om Andy op te gaan halen
in Losser.
Neuroloog
Vanochtend op de fiets met Li-Xia naar het ziekenhuis gereden. We
kwamen langs zo'n paal die toont hoe hard je als automobilist rijdt.
De paal stond in de berm die het fietspad scheidde van de weg. Toen
de paal de tekst "17 dank u" toonde, keek ik instinctief naar de weg
links van ons. Pas toen ik zag dat die leeg was, realiseerde ik me
dat de paal onze snelheid had aangegeven.
Bij het ziekenhuis aangekomen bleek dat de ingang die het dichtste
bij de neurologie-poli lag, gesloten was en dat we naar de
hoofdingang moesten. Daar stonden lange rijen van mensen die hun
BSN aan het registreren waren, want dat moet per in 1 juni. Daar
hadden we dus niet echt tijd voor.
Toen we bij het loket van neurologie stonden, werd mij gevraagd om
de verwijsbrief van de huisarts. Maar die had ik niet gekregen. Die
bleek wel nodig te zijn. Ze zou onze huisarts vragen die te faxen.
Ik was een beetje verbaasd dat een verwijsbrief nodig was, want een
van de reden waarom de halfjaarlijkse controle afspraken gestopt
waren, was omdat de betreffende neuroloog elders was gaan werken.
Ze vroeg ook naar het ponsplaatje van Li-Xia en toen die daar even
naar moest zoeken, kon ik niet na laten om de opmerking: "Ja, dat
heb je als je Alzheimer hebt," te maken. (Wel een beetje een botte
opmerking, besef ik. Ik snap ook beste wel dat een verwijsbrief voor
de financiële afhandeling van belang is.)
We zaten nog geen twee minuten in de wachtkamer of we werden al binnen
geroepen. Alle bloedwaarden van Li-Xia bleken normaal en zij zag geen
reden om met de Reminyl te stoppen. Ze had verder geen verklaring voor
de misselijkheid waar Li-Xia de laatste tijd regelmatig over klaagt,
maar het leek haar onwaarschijnlijk dat deze veroorzaakt werd door de
Reminyl. Ze vond het wel goed dat we contact hadden gezocht met de
huisarts en dat de huisarts ons had doorverwezen. Ze stelde voor om
de halfjaarlijkse afspraken weer te hervatten.
In de hal heb ik onze BSN laten registreren en hebben we beide een
nieuw, geel ponsplaatje gekregen. Het was niet mogelijk om dit ook
voor Andy te laten doen, omdat ze het alleen mogen registreren voor
mensen die lijfelijk aanwezig zijn.
Arabische geometrische patronen
Vanavond om 20:35:15 heb ik twee boeken gekocht bij
De Slegte over
Arabische geometrische patronen. En dit zijn:
- Arabic Geometrical Pattern & Design
door J. Bourgoin voor € 8,95.
- Islamic Patterns: An Analytical and
Cosmological Approach door Keith Critchlow voor € 15,00
Sint Pietersplein
Vanavond ben in naar de viering van het zesde lustrum van
de spelletjesvereniging
Fanaat geweest. Ik kwam daar wat oude bekenden tegen,
waaronder Martin Medema. Eerst heb ik gekeken naar een spelletje
Zigeuner Risk, een variant van Fanaat Risk, beide varianten van
Risk die zonder dobbelstenen gespeelt worden en bedacht zijn door
Martin. Daarna hebben we, op voorstel van mij, een spelletje
Sint-Pietersplein gespeelt. De foto hier rechtsboven heb ik
halverwege het spel genomen. Het spel wordt gespeelt met een
maximaal zes spelers. De bedoeling van het spel is dat je je
pionen (die touristen moeten voorstellen) naar de overkant van
het bord (het plein) brengt. Bij iedere beurt rol je met twee
dobbelstenen en die bepalen vervolgens met hoeveel pionen je
hoeveel stapjes mag doen, waarbij je zelf mag bepalen welke
dobbelsteen wat bepaald. Dus als je een vier en een vijf gooit
mag je met vijf pionen vier stapjes of met vier pionen vijf
stapjes vooruit. De pionen bewegen met uitzondering van een
beweging per beurt en per pion altijd in een rechte lijn naar
de overkant. Midden op het bord ontstaat meestal een grote
opstopping en het is maar de vraag wie er het eerste aan de
overkant is nadat die langzaam is opgelost. Het bord waar
we op speelde, was gemaakt door Christian Freeling. Op een vijftal andere tafels werden ook
spellen gespeelt. Op een van de tafels deed de tweeling, Arjan en
Erik, bekend van het eerste seizoen van Beauty & de Nerd, mee aan het bordspel
Battlestar Galatica.
Flossen
De laatste tijd wordt Li-Xia steeds onderhandiger. Zo heeft ze vaak
moeite om de sleutel recht in het slot te steken. Gisteravond
plaatste ze een flesje met Kalknagel olie op de dop, waardoor een
deel er uit stroomde. (Ze gebruikt dat voor de tenen van Andy.) Dat
spul stinkt als een gek, terwijl het niet duidelijk is of het wel
iets helpt. Toen ze even naar boven was, heb ik het flesje verstopt.
Toen ik later boven kwam, stond daar ook zo'n flesje midden op de
vloer van de badkamer. Dit is het flesje dat ze voor zichzelf gebruikt.
Op een gegeven moment had Li-Xia last van een stukje vlees tussen
haar tanden en lukte het niet om dat met tandenstoker te verwijderen.
Ik ben met haar naar de badkamer gegaan om het met een flosdraadje
te verwijderen, maar toen ik haar voordeed hoe ze het draadje tussen
haar duimen moest spannen, lukte het niet om mij na te doen. Na een
paar pogingen heb ik haar maar alleen gelaten.
Andy had een kadootje voor vaderdag meegenomen. Ik had ook niet
meteen door dat het voor vaderdag was, maar ik had het wel aan Li-Xia
verteld. Een half uur later zag ik echter dat Li-Xia het open had
gemaakt. Ik heb haar toen verteld om het weer in te pakken, waar ze
dus weer een hele tijd mee bezig was. Ik moest haar nog helpen het
vinden van het begin van een rolletje plakband. Uiteindelijk heb ik
haar verteld om het, nadat ik het voorzien had van een post-it briefje,
op de kamer van Annabel te leggen, bang dat ze het op een later moment
opnieuw zou gaan uitpakken.
Overbelast
Lees: Mantelzorg voor dementiepatiënten onverminderd zwaar.
CIZ
Vanmiddag gebeld door het Centrum Indicatie Zorg
(CIZ) over de indicatie van Li-Xia voor ondersteunende en activerende
begeleiding, want dat gaat namelijk geschrapt worden per 1 januari 2010.
Ik hoor van allerlei kanten dat het CIZ tegenwoordig vooral bezig is met
bezuinigen in plaatst van het kijken naar wat mensen nodig hebben. Zo komt
het voor dat ze eenvoudigweg aanvragen weigeren van dementerende die niet
ondertekend zijn door de persoon zelf, volledig voorbijgaand aan het feit
dat dementerende soms geen handtekening meer kunnen zetten. Dan moet je
als mantelzorger dus eerst maar even mentor worden via een procedure met
de kantonrechter. (Lijkt me ook zeer frustrerend voor de medewerkers van
het CIZ die dit beleid moeten uitvoeren.)
De medewerker die mij door de telefoon een aantal vragen stelde over het
functioneren van Li-Xia, zei mij dat onze situatie toch wel ernstig was.
Toch verwacht ik dat ze de indicatie (voor activerende begeleiding thuis
en dagopvang) zullen gaan korten. De medewerker maakte ook nog een opmerking
dat de gemeente bezig was met een regeling voor mensen die buiten de zorg
via het AWBZ vallen. Zelf heb ik daar niet zoveel vertrouwen in, want de
gemeente Enschede moet de komende jaren ook fors bezuinigen.
Handtas
Toen ik vanmiddag thuis kwam tegen een uur of zes, was Li-Xia
lichtelijk in paniek omdat ze haar handtas kwijt was. Ze doet
haar handtas altijd in haar schoudertas. Het vreemde was dat
de inhoud van haar handtas wel in haar schoudertas zat. Toen
ik haar vroeg wat ze allemaal had gedaan en waar ze was geweest
kreeg ik niet echt een helder beeld. Ik begreep dat ze wel
terug was geweest naar FysioGym
om daar te zoeken naar haar handtas. Een zoektocht thuis heeft
ook niets opgeleverd. Ik heb geen verklaring voor de verdwijning,
maar het zou me niets verbazen als de handtas ergens in huis,
hoogstwaarschijnlijk ingepakt in een plastic tas, ligt.
Indicatiebesluit
Vandaag ontvingen wij een brief van het CIZ met daarin het nieuwe
indicatiebesluit. Zo te zien is er niets veranderd, behalve dat
per 1-1-2010 de namen van de soorten zorg veranderen. Zo wordt
Ondersteunende begeleiding algemeen veranderd in Begeleiding
individueel en Ondersteunende begeleiding dagprogramma in
Begeleiding groep. Als motivatie voor de toegekende zorg is
in de brief de volgend (standaard) paragraaf opgenomen:
Na onderzoek is gebleken dat de ernst en de soort van uw beperkingen
zodanig zijn dat u een indicatie kunt krijgen voor de functie Begeleiding.
De functie Begeleiding mag enkel nog vanuit de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere
Ziektekosten) geïndiceerd worden voor mensen die matig en/of
zware problemen hebben om hun eigen leven goed te organiseren. Uw
situatie voldoet aan deze omschrijving. Dit is dan ook de reden waarom
u een indicatie krijgt voor Begeleiding.
(Ik heb de kern vetgedrukt.)
Omdat ik u begeer
Vanmiddag om 15:15:48 het boek Omdat ik u begeer van Arnon
Grunber met 40% korting bij de zomeropruiming van
boekhandel Broekhuis gekocht
voor € 13,50.
3 HAVO
Groot nieuws, Annabel mag volgend jaar naar 3 HAVO, onder voorwaarden,
dat wel. En ze zal ook gedurende de vakantie het vak Frans moeten
inhalen, want dat heeft ze het afgelopen jaar niet gevolgd omdat ze
daarvoor vrijstelling had gekregen vanwege haar dyslexie verklaring.
Frans is echter wel een verplicht vak voor 3 HAVO. Ik heb nog een poging
gedaan om ontheffing te vragen, maar dat heeft niets opgeleverd.
Thuis pagina
| Mei 2009
| Juli 2009
Zaterdag 6 juni 2009
Maandag 7 juni 2009
Vrijdag 12 juni 2009