Dunschiller
Vanochtend was de dunschiller weg. Hij lag niet in een van de bestekladen.
Toen ik er over nadacht, herinnerde ik me dat ik hem gisteren niet af had
gewassen. Ik had hem gisteravond nog wel gebruikt voor het schillen van de
wortels voor de macaroni. Li-Xia heeft de schillen toen weggebracht. Ik
ben maar even buiten gaan kijken in de groen kliko en naar enig graafwerk
vond ik hem daar. Li-Xia had de dunschiller dus met de schillen weggegooid.
Vanavond hebben Annabel en haar nichtje Selina gekleurde muffins gemaakt
met de kleurstoffen die Annabel recentelijk gekocht had. Ze hadden ook
een opname gemaakt van het bakproces in de oven. Tenslotte hebben ze er
een filmpje van gemaakt en dit op YouTube gezet:
Hoe maak je gekleurde muffins.
Rits
Vanochtend om 6:37 maakte Li-Xia mij wakker omdat ze een rits niet open
kon krijgen. De reden dat ze hem niet open kreeg: Ze begon aan de onderkant.
Epidemie
Staat ons een Alzheimer epidemie te wachten? Het aantal gevallen van de
ziekte van Alzheimer zal de komende decennia toenemen vanwege de vergrijzing.
Eerder deze week was er al
het bericht dat partners van dementerende een vier keer zo grote
kans hebben om depressief te worden. Gisteren las ik ik het bericht (Engels) dat partners een zes keer hoge kans hebben
om zelf ook de ziekte van Alzheimer te krijgen. Omdat partners (gewoonlijk)
geen bloedverwanten zijn, moet de verklaring hiervoor gezocht worden
in dat stress (veroorzaakt door de mantelzorg) een belangrijke factor
is voor het ontstaan van Alzheimer. Of beter gezegd: het versnellen
van het ontstaan van Alzheimer, want feitelijk krijgt bijna iedereen
Alzheimer als je maar oud genoeg wordt. Maar wat geldt voor partners
van dementerende, geldt wellicht ook voor de kinderen van dementerende,
want ook kinderen van dementerende ervaren vaak veel stress in het zorgen
voor de dementerende ouder. Wellicht dat voor kinderen ook geldt dat ze
(afgezien van mogelijke erfelijke factoren, die over het algemeen maar
een kleine rol spelen) een verhoogde kans om de ziekte van Alzheimer
te krijgen. Theoretisch gezien kan er dus op lange duur een versterkende
effect ontstaan en de ziekte van Alzheimer een epidemie worden.
Vanavond om 19:34:15 het boek Informatica aan de THT geschreven
door Wiek Vervoort (ISBN:9789036523547) voor 15 Euro bij De Slegte gekocht. Een van de redenen is dat ik in het derde deel
op bladzijde 11 genoemd als een van de 51 studenten die in 1982 slaagde
voor zijn P.
Nieuwe bril, boek en pasfoto
Vandaag de stad in geweest met Li-Xia. Nadat we onze normale inkopen
op de markt hadden gedaan zijn we naar Beune Optiek geweest om te kijken voor een nieuwe bril. De
belangrijkste reden hiervoor is dat de glazen van mijn bril dof
aan het worden zijn doordat de coating langzaam aan het verweren
is. Eerst werden mijn ogen opgemeten en zoals ik al voorspeld had,
was er niets veranderd aan de sterkte die ik nodig heb.
Toen we aan het kijken waren naar een nieuw montuur, kwam ook
Annabel langs. Uiteindelijk gekozen voor een Zeiss montuur en voor
Zeiss glazen van het type Clarlet 1.74 AS met een brekingsindex van
1.74. Annabel heeft ook nog haar ogen laten controleren, maar de
opticien was niet in staat om ook maar de kleinste afwijking te vinden.
Toen we de winkel uitliepen, staarde Li-Xia een man na die vanwege
een lichaamlijke handicap wat vreemd liep.
Li-Xia en ik zijn vervolgens op de fiets naar de Slegte gereden. Onderweg nog even gekeken naar een acrobaten act op
de oude markt. Door de hele stad waren er optredens in het kader van Buitenkans. Ik heb om daar om 14:46:40 voor vijf euro de volgende
drie pockets gekocht:
Nog even bij boekwinkel Broekhuis aan
de overkant naar binnen gegaan. Daar vond ik het boekje Enschede Verrast
met foto's genomen in en om Enschede. Ik heb het om 15:02:34 voor
€ 17,50 gekocht als cadeau voor onze familie in Urumqi, China.
Toen ik thuiskwam realiseerde ik me dat ik vergeten had om pasfoto's
te laten maken die ik nodig heb voor de visa aanvraag. Dus ben ik maar
even terug gefietst en heb ik bij Fotostudio Christy pasfoto's laten maken.
Criteria voor opname
Vanochtend opnieuw een gesprek gehad met iemand van het verpleeghuis
over het onderwerp opname. Ik moet zeggen dat het voor het eerst
is dat ik niet overrompelt wordt door emoties. Wellicht een teken
dat ik het begin te aanvaarden, alhoewel je zoiets natuurlijk nooit
helemaal kunt aanvaarden.
Alhoewel Li-Xia op basis van de resultaten van het psychologisch
onderzoek in principe in aanmerking komt voor opname (in andere
woorden, het CIZ een indicatie zal
afgeven), heb ik nu mijn eigen criteria geformuleerd voor wanneer
ik denk dat zij opgenomen moet worden. Deze zijn:
- Als zij incontinent wordt.
- Als zij agressief wordt.
- Als zij ernstig in de war raakt. (Ze is nu af en toe ook in de war, maar meestal is ze hierin eenvoudig te corrigeren.)
- Als ze Annabel voortdurend gaat lastig vallen.
- Als ze niet meer alleen gelaten kan worden.
- Als ze onze nachtrust systematisch gaat verstoren (meer dan een keer per week).
Op dit moment voldoet zij nog niet aan deze criteria, maar ik
verwacht dat over een jaar wel het geval zal zijn. Wellicht dat
het voor die tijd al raadzaam is om een indicatie aan te vragen.
Ten eerste omdat er voor jong dementerende sprake is van
wachtlijst van circa een half jaar. Ten tweede omdat ik de
mogelijkheid overweeg om Li-Xia structureel een aantal dagen per
week te laten logeren op het verpleeghuis als ze daar open voor staat.
In dat geval volstaat een indicatie voor opvang ook.
Morgen gaat het Alzheimer Café hier in Enschede ook over
het onderwerp opname. Iemand van de thuiszorg komt om zeven uur\
om op te passen en Andy naar bed te brengen.
Barcelona
Na een heel kort dagje zijn Li-Xia en ik om half 2 ('s nachts) opgestaan.
Om kwart over 2 moesten we bij mijn kantoor zijn. Daar zijn we
met de bus (en circa 70 collega's) naar Düsseldorf gereden.
Tijdens het inchecken werd onze uiteindelijke bestemming duidelijk:
Barcelona. Ik had eerlijk gezegd al gegokt dat we voor ons
lustrumuitje daar naar toe zouden gaan. (Maar ik had ook al iemand
van het management deze bestemming per ongeluk horen noemen.)
Kort na acht uur landde we bij Barcelona. Met een touringcar zijn
we toen naar de stad gereden en hebben we rondrit gemaakt. Onze
eerste stop was op de berg van Montjuïc. Vandaar zijn we langs
de (vernieuwde) oude haven gereden en vervolgens naar de Sagrada
Família waar we even rond hebben gelopen. Vandaar ging het verder
naar de Park Guël waar het huis van Gaudi staat. We hebben
een tijdje rond gelopen en zijn toen via het centrum (waar we nog
een rondje hebben gereden) naar het hotel aan Plaça Espanya
gereden. Nadat we tegen twee uur ingecheckd waren, hebben we
een uurtje geslapen. We hebben toen de buurt wat verkent en zijn
toen met een aantal andere met de metro naar Le Corte Ingles
gegaan. We hebben daar wat rond gelopen en wat gegeten. Vervolgens
zijn we de Rambla afgewandeld naar de zee. We kwamen verschillende
andere collega's tegen. We hebben het standbeeld van Columbus bekeken
en toen we ontdekte dat je er ook in kon, zijn we naar boven gegaan,
naar een uitzicht op circa 56 meter hoogte en hebben daar wat foto's
gemaakt. Vervolgens zijn we weer teruggewandeld over de Rambla en
opzoek gegaan naar een eetgelegenheid. Die vonden we op Plaça
Reial. Het begon te regenen maar toch vormde zich op het plein een
lange rij voor een van de andere restaurants. Eerst hebben we op
het eerste terras wat gedronken en vervolgens op het terras ernaast
paelia met kip gegeten. Li-Xia en ik zijn wat eerder vertrokken
omdat de andere nog druk waren met hun halve liter bier.
Sagrada Família
Kort na zeven uur zijn we aan het ontbijt gegaan. Het regende
buiten. Om half tien zijn we begonnen met de rondleiding door
de oude stad, ook wel bekend als de Gotische wijk. Afgezien van
de regen was het erg interessant. Li-Xia en ik zijn na afloop
ook nog even naar de Kathedraal gewandeld en vervolgens weer
ongeveer de route terug. We hebben ook nog een brood gekocht,
waarvan de korst heel hard bleek te zijn. Die heb ik voornamelijk
opgegeten en Li-Xia de zachte binnenkant laten eten. Met de
metro zijn we 's middags vervolgens naar de Sagrada Família
gegaan. We hoefde niet zo lang in de rij te staan. De lift
was helaas gesloten omdat het niet zulk mooi weer was. Er was
maar een klein gedeelte van de kerk opgesteld. Ik vond het
impossant om er rond te lopen. Eerst dacht ik nog dat het alles
wat er te zien was, maar toen we opzoek gingen naar de toiletten
ontdekte we de gangen onder de kerk waar een uitgebreidde
tentoonstelling was. We hebben ook nog een video presentatie
bekeken. We gingen nog even boven kijken en liepen toen twee
collega's tegen het lijf. Ook ontdekte we dat de lift open
was en sloten aan in de rij die toen nog kort was. We hoefde
minder dan een half uur te wachten voor de lift naar boven.
We klommen nog een stukje omhoog de toren in en vervolgens in
de toren er naast weer naar beneden. Onderweg verschillende
foto's gemaakt in de holle torens en ook vanaf de verschillende
balkonnen. We zijn een stukje teruggewandeld en hebben toen
de metro teruggenomen naar het hotel. Daar bleek dat we pas
om kwart voor acht aanwezig hoefde te zijn voor het dinner
met flamigo dansen. Het pas tegen half tien dat het dinner
begon. Het bestond uit vier gangen, goed maar simpel. Terwijl
de hoofdschotel werd opgedient, begon de voorstelling, wat ik
wel wat vreemd vond. De voorstelling was erg indrukwekkend,
ondanks dat ik er niets van verstond. Het was duidelijk te
zien dat de muziekanten, de zangers en de dansers er plezier
in hadden en opgingen in hun voorstelling.
Vandaag het boek Het geheim van Eberwein van Boudewijn
Büch uitgelezen waar ik gisteren
in was begonnen. Ik heb het boek op 11 april om 15:10:46
voor € 3,75 bij de Bijenkorf gekocht. De pagina
volgend op de titel pagina begint met de zin: "Dat de voornaam
van de hoofdpersoon in deze roman samenvalt met die van de
auteur is puur toeval." Büch staat er om bekend dat hij
regelmatig verhalen over zijn leven vertelde die helemaal niet
waar waren. Zo denk ik ook dat het meeste uit dit boek verzonnen
is, maar dat doet er eigenlijk niet toe, want het lijkt er op
alsof het boek wat betreft de rest sterk autobiografisch is,
want in vele aspecten van de hoofdpersoon herken je Büch
gewoon. In dat opzicht vond ik het een zeer boeiend boek. Ik
heb het idee dat Boudewijn Büch er beter door heb leren
kennen. Misschien dat hij in een roman als dit wel meer van
zichzelf heeft laten zien dan wanneer hij een autobiografie
had geschreven.
Boekwinkels
Na het ontbijt hebben we onze koffer ingepakt. Li-Xia werd
voor de zoveelste keer verrast door de grote spiegel in onze
hotelkamer.
Nadat we uitgecheckd hebben, zijn we mee gegaan met een fietstocht,
maar dat was niet zo'n succes omdat Li-Xia moeite had met het
fietsen omdat de fiets waarop ze reed een terugtraprem had en
zij handremmen gewend is. Nadat we de fiets terug hadden gebracht
hebben we wat rondgewandeld en wat boekwinkels bezocht. Als
eerste zijn we naar boekwinkel Llibreria Sant Jordi geweest.
Een vrij klein winkeltjes, waar de boeken op grote stapels
stonden. Helaas waren bijna alle boeken in het Spaans of Catalaans.
Wel heb ik een boekje over het volledige werk van Gaudi gekocht
met daarin teksten in het Frans en Nederlands. Het kostte € 9,99.
Vervolgens bezochten we Casa
del Libro. De winkel had een L-vorm, waarbij beide poten op
een andere straat uitkwamen. Het grootste deel van de winkel
bevond zich dus midden van het huizenblok. Ik heb er even over
gedacht om de Spaanse (naar ik aanneem) van Tractatus Logico-Philosophicus
te kopen. Op de terug weg kwamen we ook nog langs boekwinkel Bertrand. Ik heb daar een Catalaans/Engels woordenboekje
gekocht. Ook nog naar de Spaanse (naar ik aanneem) vertaling
van Duin gekeken, maar niet gekocht. Daarna terug naar
het hotel gegaan alwaar we kort naar zes uur per touringcar
vertrokken naar het vliegveld.
Vanmiddag het boek Buiten is het maandag van Bernlef
uitgelezen waarin ik gisteren was
begonnen. Ik heb het gelezen exemplaar gekocht op 3 april om 16:18:39 voor € 5,99 bij de De Slegte. Laatst kwam ik er achter dat ik op 14 april om 12:10:21 nog een ander examplaar had gekocht.
Ik denk dat ik die ga ruilen voor een ander boek. Het boek
speelt netzo als Hersenschimmen in Canada en de hoofdpersoon
heeft ook een probleem met z'n geheugen, maar in dit geval van
minder ernstige mate en als gevolg van een ongeluk. Eerlijk gezegd
vind ik het verhaal een beetje onnodig in gewikkeld in elkaar zitten.
De hoofdpersoon verteld het verhaal vanuit het heden en denk daarbij
terug, aan de hand van aantekeningen in een agenda, die in het
afgelopen jaar in Canada zijn gebeurd en denk dan terug aan
gebeurtenissen uit de voorgaande jaren. Ik vraag me af of het
noodzakelijk was dat hij het verhaal op deze ingewikkelde manier
moest vertellen. Ondanks dat het verhaal mij als realistisch
overkomt, stelde het met toch enigszins teleur.
Visumaanvraag
Vanochtend onze paspoorten en visumaanvragen aangetekend verstuurd
naar Het VisumBuro. Ik was maandagavond
al begonnen met het met de hand invullen van de formulieren. Ik zag
nu net dat het VisumBuro ook een formulier heeft wat je op de computer kunt invoeren.
Overigens zit er nog wel een klein foutje in, je kunt namelijk
niet je eerste voornaam invullen, dus die zal je er alsnog met
de hand moeten invullen. Ik heb gewoon het formulier van de ambassade van China afgedrukt. Gisteren
ontving ik een e-mail van mijn Chinese neefje met daarin het adres
van de moeder van Li-Xia wat ik nodig had om het formulier in te
vullen. Ik heb zelfs maar niet aan Li-Xia gevraagd of ze het wist.
Ik heb op het formulier voor Li-Xia wel vermeld dat ze de ziekte
van Alzheimer heeft en dat dit ook de reden is dat er geen handtekening
in haar paspoort staat en zijn het formulier niet zelf kon ondertekenen.
Ik heb het wel door haar laten ondertekenen, maar er is dus geen manier
om te controleren of die handtekening correct is. Als het goed is
zouden we over twee weken onze paspoorten met visa stickers terug
moeten hebben. Ik heb bij de boeking van de vlucht wel een
annuleringsverzekering afgesloten die ook problemen met visa dekt.
Mocht de visum aanvraag voor Li-Xia geweigerd worden, dan ga ik
alsnog met haar langs de ambassade om het nog een keer te proberen.
Fotodocumentaire
Vandaag is Dinand Volkerink bij
ons geweest om met ons te praten over zijn voornemen om een
fotodocumentaire te gaan maken over Li-Xia. Dinand is een
documentaire fotograaf die binnenkort afstudeert aan de Fotoacademie in Amsterdam. Zijn afstudeerwerk zal te zien
zijn op de IGPA (International Graduation
Exposition Photo Academy). In zijn werk richt hij zich vooral op
mensen, zowel jong als oud, die zich in moeilijke, vaak ongebruikelijke,
omstandigheden bevinden.
Het is alweer een tijdje geleden dat hij contact met mij heeft opgenomen.
In eerste instantie dacht ik dat hij één keer langs wilde komen
om foto's te maken van Li-Xia, maar nu begrijp ik dat hij meer iemand is die
mensen lange tijd volgt om op verschillende momenten foto's van hen te maken.
Hij zou Li-Xia graag voor lange tijd wil volgen en ziet dit als een meer
jaren project. Hij had ook foto's van zijn werk meegenomen en heeft die
aan ons laten zien. Hij had wel zijn camera meegenomen en die ook laten
zien, maar er geen foto's mee gemaakt.
Vandaag vooral veel verteld over onze situatie en ook over het leven van
Li-Xia. Het enige moment dat Li-Xia wat emoties liet zien, was het moment
dat ze vertelde over de drieling die in de eerste klas zat waar ze les
aan gaf. Ze liet weer even zien hoe ze streng kan kijken. Ook nog veel
foto's van ons laten zien. Zowel foto's uit de jeugd van Li-Xia, ter
illustratie van haar levensverhaal, als foto's van de laatste jaren.
Het lijkt me wel leuk om aan zijn documentaire mee te werken. Het enige
wrange is misschien wel dat wanneer hij deze afgerond heeft, de
'hoofdpersoon' deze waarschijnlijk niet meer zal kunnen bezichtigen. Ik
vraag me zelfs af of Li-Xia op dit moment wel helemaal begrijpt wat de
bedoeling is.
Taart
Annabel had van de week een taart gemaakt om me te nemen naar de
Pinksterconferentie van Opwekking, maar helaas was er iets mis
gegaan met de topping. Dus heeft ze de taart maar achter gelaten
voor ons om op te eten. Gisteren hebben we er al wat stukjes van
gegeten en vanochtend vroeg ik Li-Xia of ze zin had in een stukje.
Ze reageerde verbaasd dat we een taart hadden en keek ook verbaasd
toen ik de taart uit de koelkast haalde, alsof ze hem voor het
eerst zag.
Echter toen we terug kwamen van de kerk, herinnerde ze zich wel
onmiddellijk dat er nog een glazen pot was die ze bij het oude
glas moest wegbrengen. Erg merkwaardig hoe ze het ene totaal
vergeet en het andere zich zo goed herinnert.
Visa zijn klaar
Ik kreeg vanmiddag een e-mail van het VisumBuro met daarin de zin: "Uw paspoort(en) met visa is (zijn)
klaar." Ik neem aan dat dat betekend dat zowel Li-Xia als ik een
visum voor China hebben gekregen. Ze worden nu aangetekend verstuurd,
dus over een paar dagen weten we het 100% zeker.
Naar China
Vrijdag aan het eind van de middag onze paspoorten opgehaald bij
het lokale postagentschap. Die zaten in een aangetekende brief
waarvoor je een geldig identificatie nodig hebt. Maar wat als je
alleen een paspoort hebt? Mijn rijbewijs voldeed. Meteen maar even
gekeken of onze visa goed waren. We hadden beiden een visum voor
20 dagen. Dat moet in principe voldoende zijn, omdat we maar 17
dagen blijven. Maar stel dat de Katla vulkaan uitbarst. Dat is
niet geheel ondenkbaar. De laatste drie keer dat de Eyjafjallajökull
uitbarste, werd dat gevolgd door een uitbarsting van de Katla
vulkaan. Het is meestal in de zomer dat de Katla uitbarst,
waarschijnlijk omdat dan de ijslaag het dunst is. Uitbarstingen
van de Katla kunnen vele malen heftiger zijn dan die van de
Eyjafjallajökull. Als het gebeurd terwijl we in China zijn,
zou het wel eens kunnen dat we per trein, via Alma-Ata en Moskou
naar Nederland terug moeten reizen. (In de envelop zat ook de
rekening van € 122,01, wat een cent meer is dan
afgesproken. Die extra cent lijkt het gevolg te zijn van een
afrondfout in de BTW-berekening.)
Vrijdag ook nog online een afspraak gemaakt voor onze vaccinaties bij de lokale GGD.
Zaterdagochtend heb ik bij De Slegte de CD Language Passport
Nederlands Chinees van BABEL BV
gekocht. In de auto hebben we er naar geluisterd. Er staan ook MP3's
op de CD en deze heb ik 's avonds op mijn MP3 speler gezet zodat ik
er op de fiets naar kan luisteren. Misschien dat ik mijn kennis van
het Chinees een beetje kan verbeteren.
Zaterdagochtend ook mijn nieuwe bril, een Ray Ban 6160 montuur,
opgehaald bij Beune Optiek.
Was wel weer even heel erg wennen. Ten eerste was alles veel scherper
dan met mijn oude bril, omdat de glazen daarvan helemaal dof waren
geworden. Het is voornamelijk mijn neus en (achter) mijn oren die
moeten wennen aan de nieuwe bril.
Gisteravond ook nog wat bezig geweest met het inrichten van mijn
Samsung netbook zodat ik deze in China kan gebruiken voor het
bijwerken van mijn website.
Thuis pagina
| April 2010
| Juni 2010
