Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31
|
Nina Hagen
Vandaag met Li-Xia de stad in geweest. Bij De Slegte lange tijd met het laatste (inkijk) exemplaar van
Colloqia van Erasmus rond gelopen omdat ik overwoog de hele serie aan te schaffen.
Van de overige drie delen waren nog voldoende boeken voorradig. De delen
waren € 14,99 per stuk. Oorspronkelijke winkelprijs was €29,50.
Na lang twijfelen heb ik het inkijk exemplaar weer teruggezet, bang dat ik
er niet aan toe zou komen om ze te gaan lezen. Er zijn al zoveel boeken die
ik de afgelopen jaren gekocht heb en die ik nog niet gelezen heb.
Ook nog even bij boekwinkel Broekhuis
rond gekeken. Ik zag daar het boek Bekentenissen
van Nina Hagen en besloot
het te kopen. Om 13:48:06 kocht ik het voor € 19,90. (Zie ook Bekentenissen van Nina Hagen op de Buchmesse) Daarna zijn we nog
naar de expositieruimte op de tweede verdieping gelopen en hebben de
in aanbouwzijnde expositie van werk van Maria Kapteijns.
Lassie
Vandaag kwam Andy thuis met zijn knuffel Lassie die we al zeer lange tijd,
misschien wel twee jaar, kwijt waren. Als ik het goed heb begrepen zat hij
tussen de kerstspullen op school. Die hadden ze te voorschijn gehaald omdat
ze morgen de kerstboom gaan opzetten in de klas. Wonderlijk hoe zijn knuffel
nu weer terecht is. Hij heeft er al die tijd om lopen zeuren. Hoe vaak heb
ik hem niet horen vragen: "Waar is Lassie". Sinds de zomer is hij zelfs
begonnen te praten met een denkbeeldige "Lassie" en kwamen er zelfs puppy's
bij. Zijn fantasie kende soms geen grenzen.
Friemelen
Li-Xia was gisteren weer heel erg aan het friemelen met haar kleding.
Waarschijnlijk dat het er mee te maken heeft dat er ergens een knoop was
afgevallen. Ze had schijnbaar de hele tijd het idee dat er iets niet goed
zat en bleef daardoor maar bezig met het friemelen aan haar kleding: steeds
weer open en dicht doen van de knopen. Afgelopen maandag moest ik ook weer
eens de knoop van haar broek er aan zetten. Dat is nu al voor de derde keer,
geloof ik. Ze doet steeds al haar kleding in de broek, waardoor die erg
strak komt te zitten. Ik probeer haar dit nu weer af te leren, maar dat lukt
nog niet echt. Afgelopen zondag was ze ook een groot gedeelte van de middag
bezig met het friemelen van haar huissleutel die aan/in een sleuteletui zit.
Steeds weer er uit halen en er dan weer in doen. Ik werd er een beetje dol
van. Ze kon ook niet vertellen wat er mis mee was. Op een gegeven moment
vertelde ze wel enthousiast iets, maar ik kon er geen touw aan vastknopen
wat ze nu bedoelde. Maandag schreef iemand van de thuiszorg in haar verslag
dat Li-Xia haar ook iets verteld had, maar dat zij daar niets van begrepen
heeft.
Weeralarm
Toen ik vanmiddag vanaf het verpleeghuis richting de stad door de natte sneeuw fietste, werd ik gebeld door een van de begeleidsters van de dagopvang met
de mededeling dat Li-Xia een uur eerder naar huis zou gaan vanwege een
'weeralarm' en omdat de taxi's geen risico's wilde nemen. Ik vond dat wel
een beetje overdreven, want het de sneeuw bleef niet echt liggen en het
leek ook te dooien. In de stad nog even bij De Slegte rond gekeken. Onderweg
van de stad naar mijn kantoor werd ik opnieuw gebeld. Nu iemand van het CIZ
in verband met de BOPZ (Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische
ziekenhuizen) voor Li-Xia. De vraag was of het op korte termijn moest gebeuren
of niet. Vanochtend was ik door de maatschappelijk werkende van het verpleeghuis
gebeld over het feit dat de BOPZ nog gedaan moest worden. Wel grappig dat hij
mij vanochtend belde, omdat we vandaag ook nog een bijeenkomst van de partners
van de jong dementerende hadden en ik verwachte dat ik hem weer tegen zou komen,
wat dan ook prompt gebeurde. Er was vandaag Winter Wonderland op het verpleeghuis.
Buiten waren er kraampjes en ook binnen waren er allerlei activiteiten. Bij de
ingang kwam ik een man met een uil op zijn arm tegen. Ik vroeg me nog even af
of de bijeenkomst nog door zou gaan. Maar dat was wel het geval. Het werd een
redelijk emotionele bijeenkomst. Het ging weer veel over hoe het met onze
partners ging en ook het onderwerp opname kwam weer redelijk vaak aan de orde.
De bijeenkomst liep zelfs een uur uit.
Op mijn werk werd ik opnieuw gebeld door iemand van het CIZ voor de BOPZ. Ik
wil graag dat de vragen in het kader van de BOPZ op het verpleeghuis gesteld worden.
Dat kon op zichzelf wel. Er werd voorgesteld om het volgende week woensdag te
doen. Ik heb gezegd dat ze maar even met het verpleeghuis moesten overleggen voor
de tijd. In eerste instantie wilde ik er wel graag bij zijn, maar nu twijfel
ik weer. Ik wil er bij zijn om haar reactie te zien. Anderzijds ben ik bang
dat als ik er bij aanwezig zal zijn, ze de link met mij zal leggen en ook boos
zal blijven als ze me later thuis ziet.
Toen ik 's avonds naar huis ging, lag er toch weer een aardig pak sneeuw. De
wegen waar geen sneeuw op lag, waren glad als gevolg van de opgevroren natte
sneeuw. De straten waren vol met langzaam rijdende auto's en bij een van de
tunnels zag ik een auto die lichtelijk scheef stond en niet meer verder omhoog
leek te kunnen. Als het vandaag een paar graden kouder was geweest, had het een
herhaling van vijf jaar geleden kunnen worden. Andy kwam overigens ook 20
minuten later thuis dan normaal en door een andere chauffeur dan normaal. De
chauffeur die hem thuis had moeten brengen was vertraagd. Hij had wel de
broekriem bij zich die Andy afgelopen dinsdag in zijn taxi was verloren.
De stad in
Vandaag zijn Li-Zia en ik de stad in geweest. We zijn ook naar De Slegte geweest. Een van de medewerkers vertelde mij dat veel nieuwe
tweedehands boeken niet meer in de kast met nieuw aanwinsten kwamen en dat
ze om die reden zelfs het bordje hebben weggehaald. De reden hiervan is dat
ze tegenwoordig heel veel boeken op hun website zetten en dat ze dan snel terug moeten kunnen vinden wanneer
ze besteld worden. Om 12:44 kocht ik het boek Metrokaarten van
de wereld van Mark Ovenden voor € 4,99 (ISBN:9789058975836).
Daarna zijn we ook nog naar boekhandel
Broekhuis geweest en gekeken naar de tentoonstelling van Maria Kapteijns. Ik vind het vooral boeiend hoe zij plattegronden
(van Eindhoven) verwerkt in haar werk.
Sneeuw
Er is hier vannacht weer 5,5 cm sneeuw gevallen. Ik
heb een foto van onze achtertuin
genomen. Onze magnolia (rechts op de foto) zit onder een dik pak sneeuw.
Vanochtend ook maar even de auto schoon geveegd voordat de sneeuw gaat
aanvriezen. Vanaf een uur of zes is het weer gaan sneeuwen en in totaal is
er 8 cm sneeuw gevallen.
Verdwaald
Vanmiddag werd ik om 17:17 gebeld door iemand van de thuiszorg met de
mededeling dat Li-Xia er nog niet was. Ik suggereerde nog dat het misschien
door het weer zou komen. Vanochtend was ze als eerste al om 10 voor 9
opgehaald. Dus wellicht dat ze nu als laatste thuis werd gebracht. Toen
ik tegen half zeven thuis kwam, was de thuiszorg er nog. Het bleek dat
iemand verder op in de straat Li-Xia gevonden had terwijl ze bezig was
haar sleutel op een deur uit te proberen. Hij had zelfs al de politie
gebeld, maar iemand anders had haar herkent en haar naar huis gebracht.
Het is onbekend hoe lang Li-Xia buiten heeft rond gezworven. Ze had een
vrij dunne broek aan en ook vrij wijde schoenen waar allemaal sneeuw in
was gekomen. Gelukkig is ze goed opgevangen geworden door de thuiszorg.
De sleutel die Li-Xia bij zich heeft is van de achterdeur (en de poort).
Volgens de thuiszorg was Li-Xia, gezien de sporen in de sneeuw niet
achterom geweest. Het ziet er naar uit dat ze de sleutel op de voordeur
heeft geprobeerd en toen dat niet werkte naar de volgende deur is gegaan.
Wellicht dat ze verward is door de sneeuw en daardoor ons huis niet meer
herkende. Het is bekend dat mensen met Alzheimer soms door de kleinste
veranderingen in de omgeving in de war gebracht kunnen worden.
Dit betekend dat er van nu af aan altijd iemand thuis moet zijn om haar
op te vangen en moeten we met de chauffeur ook afspreken dat hij erop
toeziet dat ze opgevangen wordt door iemand en dat ze dus niet aan de
zwerf gaat.
Geen instemming, geen verzet
Vanochtend rond half 12, werd ik werd net gebeld door iemand van de dagbehandeling.
De mevrouw van het CIZ was langs geweest om haar
de vragen te stellen in het kader van de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (Wet BOPZ).
Li-Xia had niet echt gereageerd op de vragen of ze er bezwaar tegen had
om opgenomen te gaan worden en/of op het verpleeghuis te komen wonen. Ze had
het verschillende keren op verschillende manieren gevraagd, maar er was
niet echt een reactie gekomen. Dus de uitslag is: 'geen instemming, geen
verzet'. Ik moet zeggen, de uitslag wordt waarschijnlijk, want de officiële
uitslag zal waarschijnlijk volgend week schriftelijk komen. De vrouw van
het CIZ kon zich inderdaad indenken dat het goed zou zijn als Li-Xia
opgenomen zou worden. Degene van de dagbehandeling die mij belde, vertelde
me ook dat ze vond dat Li-Xia hard achter uit was gegaan. Het feit dat
Li-Xia er erg nuchter onder bleef en bleef lachen, toont dat eigenlijk
wel aan. Vanochtend had Li-Xia er ook totaal geen moeite mee om zonder
sleutel naar de dagopvang op het verpleeghuis te gaan. Ik heb met de chauffeur
afgesproken dat er altijd iemand om vier uur zal zijn om haar op te vangen.
Hij had afgelopen maandag gezien hoe ze voor de voordeur stond, niet wetende
dat zij alleen een sleutel van de achterdeur had, en was er vanuit gegaan
dat ze wel binnen zou komen.
De rest van de dag wat neerslachting geweest, verdrietig misschien wel.
Li-Xia's persoonlijkheid is langzaam aan het vervagen. Vanavond is ze
niet teruggekomen op het gesprek van vanochtend. Het lijkt er op alsof
het helemaal langs haar heen gegaan is.
Borrel
Aan het eind van de middag hadden we met het werk een borrel Brasserie en café De Kater. Omdat het vol was in het café
zijn we in het brasserie gedeelte gaan zitten. We zijn niet zo lang
gebleven, want een aantal mensen die ik verwacht had, kwamen niet
opdagen en ook Li-Xia leek zich niet echt te vermaken. We zijn eerst
even bij De Slegte gaan kijken.
Daar vond ik zowaar in de (voormalige) laatste aanwinsten kast het
boek Extremely Loud & Incredibly Close van Jonathan Safran
Foer (ISBN:9780141025186). Om 18:58 kocht ik het voor € 4,50.
Daarna zijn we bij de Scapino wezen kijken voor een trainingsbroek
voor Li-Xia om over haar gewone broek te dragen in verband met de kou.
Wintego: Eerste dag
Vanochtend eerste Andy weggebracht naar de Losserhof. Daarna meteen door
naar Overasselt nabij Nijmegen. Helaas stond ik tussen Holten en Rijsen
40 minuten in de file vanwege een spoedreparatie aldaar. Ik nam bijna de
afslag naar Nijmegen Noord maar kwam verder zonder verkeerd rijden aan bij
Het Buitencentrum waar
Wintergo gehouden wordt. De
komende week komen er bijna honderd mensen. Die waren er nog niet allemaal.
Het inchecken ging vrij snel, want ik had al betaald. Daarna eerst mijn
spullen naar slaapzaal 7 gebracht. Nog wat mee geholpen met het verslepen
van tafels en het inrichten van de zaaltjes waar gespeeld wordt.
Om twintig over twee begon ik aan mijn eerste partij tegen iemand waar ik
in Enschede ook regelmatig tegen speel. Hij heeft zich als een graad zwakker
opgegeven. We speelde vrij snel (onder de druk van de klok). Ik won
uiteindelijk met dertien en een halve punt, wat ongeveer overeenkomt met
ons sterkte verschil. Dus niet slecht.
Er werden allerlei gezelschapsspellen te voor schijn gehaald en er werd
driftig gespeeld. Er waren ook mensen die Ligretto, een soort simultaan freecell, speelde, allemaal door elkaar
en zo snel mogelijk proberen uit te komen. Er waren vier kleuren kaartjes
van 1 tot 10. Je had drie vrij plaatsen en twee stapeltjes kaarten. Een
stapeltje draai kaarten en een stapeltje dat je uit moest maken. Kaarten
met een 1 er op mag je onmiddellijk in het midden leggen en alle andere
kaarten mag je uitspelen zodra er een lagere kaart van dezelfde kleur op
de tafel ligt. En dat allemaal door elkaar en zo snel mogelijk. Er werd
heel wat op de tafel geslagen.
Ik heb wat geprogrammeerd, wat zitten praten en heb onze vakantiefoto's
laten zien. Ook nog een kort berichtje op facebook gezet nadat ik het
password van het draadloze netwerk had gekregen. Toch wel handig.
Het eten was hier pas tegen tien voor acht klaar (wat een beetje de gewoonte
schijnt te zijn). We hadden allerlei middeleeuwse gerechten: twee flensjes
met kool er door, een gebakken gekookt ei, een combinatie van bouillon, brood,
kip en kaas. En als toetje warme appel met kaneel. Ik heb na afloop meegeholpen
met het schoonmaken van de keuken. En toen was het alweer 22:22. Ik besloot
maar even snel een verslagje te schrijven over deze dag. Bij deze dan.
Atlantis
Vanochtend rond half negen opgestaan. Kort na tien uur begon de
tweede ronde. Ik speelde tegen een jongen die een graad sterker
was volgens de rating die hij had opgegeven. Maar al snel kwam
ik op achterstand. Een van mijn groepen ging zelfs dood. Ik had
toen eigenlijk wel kunnen opgegeven, maar we hebben toch tot het
eind door gespeeld, waarna ik hem gefeliciteerd hebben. We hebben
maar niet geteld omdat het overduidelijk was dat hij voor stond.
Na afloop hebben we de partij nog deels nagespeeld. 's Middags
ben ik een ex-collega van toen ik aan de universiteit werkte gaan
opzoeken in het centrum van Enschede. Ik had enige moeite om van
het terrein af te komen omdat mijn banden in de sneeuw slipte. In
Nijmegen was het ook moeilijk om een parkeerplaats te vinden en
toen ik die eenmaal gevonden had, ontdekte ik dat je alleen met
een chipknip kon betalen. Er zit er eentje op mijn bankpas, maar
die was leeg. Dus een half uur rond gereden en uiteindelijk een
oplaadpunt gevonden. Rond half zeven was ik weer terug en heb ik
met verschillende mensen gepraat en dit voorgezet tijdens het
avondeten dat rond acht uur begon. (Toen bleek wel dat ik niet de
enige ben die te maken heeft met moeilijke omstandigheden.) De
recepten waren van rond 1750, dus nog zonder aardappel: knolraap,
vis, spekjes, champignons, een bietensalade en nog wat andere
ingrediënten. Als toetje hadden we druiven in gelei (van agaragar).
's Avonds werden er weer allerlei spellen gespeeld, waaronder ook
het spel Atlantis bedacht door Martin Medema.
Thuis pagina
| November 2010
| Januari 2011