Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1
2 3 4 5 6 7 8
9 10 11 12 13 14 15
16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29
30
|
Phileine zegt sorry
Vandaag het boek Phileine zegt sorry van
Ronald Giphart uitgelezen
waarin ik op 18 oktober
was begonnen, de dag ook waarop ik het boek bij
De Slegte kocht voor € 2,50.
Ik vond het wel een grappig boek, vooral wat betreft
de stijl. Het boek is nogal als een film geschreven
en ik begrijp dat de verfilming het boek ook bijna
letterlijk volgt. En inderdaad: Stijl, stijl, en
nogeens stijl.
Pinda's
Al weer een paar maanden geleden had ik bij een toko
een zakje met pinda's met vliesjes gekocht. Nog die
zelfde dag nog, geloof ik, heeft ze de helft van het
zakje gebakken met olie. Gisteren kwam ik het zakje
weer eens tegen en ik vroeg haar of ze het wilde
bakken. Zelf ben ik toen aan het eind van de middag
nog even de stad in gegaan. Toen ik terug kwam stond
de pan met pinda's op het fornuis, maar tot mijn
verbazing zag ik dat ze alle vliesje verwijderd had,
terwijl ik dat juist zo lekker vind. Toen ik er een
opmerking over maakte zei ze: "Maar dan kun je ze
toch niet eten." Als we doppinda's eten laat ik de
vliesjes er ook altijd op, terwijl zij ze er af haalt.
Maar ze heeft al zo vaak pinda's met vliesjes voor
mij gebakken. Schijnbaar is ze dat helemaal vergeten.
Eerder deze week had ze ook een pot met spinazie
gekocht, wat Annabel had gezegd dat ze spinazie wilde
eten, maar dat terwijl we altijd diepvries spinazie
à la creme kopen. Het lijkt er op alsof haar
langere termijn geheugen nu ook langzaam aangetast
begint te raken.
35 Km
Vandaag heb ik circa 35 Km gefietst omdat ik besloot om
niet gebruik te maken van de auto. Om 14:10 hadden we een
afspraak bij de school van Andy
om te praten over het "Plan van Aanpak". Vanavond ben ik ook
nog op de fiets naar het Alzheimer Café gegaan.
Ondanks dat ik een beetje aan de late kant was vertrokken,
stond ik toch om vijf voor twee bij de school. Ik heb even
buiten gewacht, ook omdat ik een beetje bezweet was van het
harde fietsten. Rond twee uur ben ik naar binnen gegaan.
Li-Xia was er nog niet en ik was even bang dat ze het vergeten
was of te laat zou komen. Echter een minuut of zeven later,
ontdekte de orthopedagoge dat Li-Xia voor het dichte hek stond.
(Ik had zelf de andere ingang genomen.) Dus toen konden we
toch nog op de afgesproken tijd beginnen met de bespreking
van het Plan van Aanpak nadat ook de juf van Andy aangeschoven
was. Het was zoals gebruikelijk weer een lijvig pak waarvan
we gisteren een concept versie hadden ontvangen. (Mijn complementen
er voor.) Het belangrijkste positieve punt is dat Andy veel
socialer is geworden en nu echt onderdeel van de klas uitmaakt
en er niet meer een beetje bij loopt. Er is een jongen in zijn
klas die zich erg over Andy bekommerd en hem overal bij betrekt.
Maar Andy doet ook zelf overal enthousiast aan mee. Ik vond dit
toch heel goed nieuws.
Vanavond ging het bij het Alzheimer Café over boosheid en
agressie. Een heel herkenbaar onderwerp voor de meeste
ervaringsdeskundigen die aanwezig waren. De inleiding werd
gehouden door Bianca de Geus, neuropsycholoog bij Mediant.
Toch weer wat nuttige dingen geleerd en wat met mensen gepraat.
watermeloenpitten
Vandaag las ik een (Engelstalige) bericht waarin gesteld wordt dat vitamine B3
mogelijk een positief effect heeft op de ziekte van Alzheimer. Vitamine
B3 wordt onder andere gevonden in biergist, maar het zit ook in
zonnebloempitten en watermeloenpitten. Xinjiang staat er om bekend dat
er erg veel watermeloenpitten, uit speciaal daarvoor gekweekte watermeloenen
die juist veel pitten en weinig vruchtvlees produceren, worden gegeten.
Veel mensen uit Xinjiang hebben als gevolg hiervan zelfs inkepingjes
in hun tanden.
Burgers' Zoo
Annabel is vandaag naar Burgers' Zoo geweest op een schoolreisje. Ze heeft
vele foto's gemaakt, maar helaas waren de meeste onscherp,
waarschijnlijk omdat ze het instelwieltje verkeerd had staan.
Maar een paar foto's zijn toch erg mooi geworden, zoals
een foto van een hert
en eentje van wat flamingo's.
Pet
Gistermiddag was Li-Xia plotseling heel misselijk. Ze wilde uiteindelijk
wel mee met Andy ophalen, alhoewel ze daar eigenlijk te beroerd voor was.
Ik vroeg haar of ze iets bijzonders had gedaan, maar ze wist niet wat. Ik
was bang dat ze nu overgevoelig aan het raken was de Reminyl.
Vanochtend kwam ze met haar pillendoosje aanzetten en wees me er op dat de
bakjes voor maandagochtend leeg waren. En toen begreep ik onmiddellijk wat
er gebeurd was. Ze heeft waarschijnlijk gistermiddag nadat we terug kwamen
uit de kerk, de pillen van vanochtend geslikt in de overtuiging dat ze ze
die ochtend vergeten was. Dat betekend dus dat ze gisteren een dubbele dosis
Reminyl heeft gekregen. Geen wonder dat ze misselijk was.
Toen ik weg wilde gaan, kon ik mijn pet niet vinden. Meteen realiseerde ik
me dat ik die bij de weekendopvang van Andy had laten liggen. Niet dat ik
Li-Xia de schuld wil geven, maar normaal bekommert zij zich om de tassen,
maar dit keer moest ik dit doen, omdat ze te misselijk was. Ze vroeg wel
verschillende keren waar de pet van Andy was. Ik ben toen mijn eigen pet
vergeten. We hebben nog wel even gezocht naar een oude pet voor mij, maar
ik ben uiteindelijk maar zonder vertrokken. Toen ik een half uurtje op het
werk was, belde Li-Xia met de mededeling dat ze er een had gevonden.
Voor ik het vergeet
Gisteravond naar de uitzending van de documentaire
Voor ik het vergeet bij Dokument van de NCRV gekeken. Een erg mooi gemaakte dokumentaire
vond ik. Ook over een aangrijpend probleem, dat euthanasie in Nederland
niet mogelijk is voor dementerende omdat je voor euthanasie wilsbekwaam
moet zijn en dementerende dat op het moment dat ze hun euthanasie wens
zouden willen uitvoeren dat niet meer zijn. Misschien dat op dit punt
de wet aangepast moet gaan worden. Misschien dat zo'n euthanasie
verklaring wel vastgelegd moet worden in bijzijn van een arts en een notaris
(of kantonrechter) om hem rechtsgeldig te maken en dat er een objectief
toetsbaar criteria moet worden gesteld onder welke de bewindvoerders mogen
beslissen om tot uitvoering van de euthanasieverklaring over te gaan.
Ik heb er samen met Li-Xia naar gekeken, maar zij had moeite om de
dokumentaire te volgen en te begrijpen dat de man zelfmoord wilde plegen.
Naderhand nog wel met haar er over gesproken. Ze heeft er geen duidelijke
mening over en ze lijkt ook niet echt een duidelijk besef te hebben dat
ze in de toekomst, als er geen medicijn gevonden wordt, ook zal aftakelen
en hulpbehoevend zal worden.
Waar is de Bouwhuislaan?
De Bouwhuislaan kun je niet vinden op Google Maps, maar hij bestaat wel, want hij ligt op het terrein
van Het Bouwhuis, waar Andy voor opvang naar toe gaat. Afgelopen
vrijdag had Li-Xia al geprobeerd om de Bouwhuislaan te vinden om daar
wat spullen af te leveren, maar het was haar niet gelukt. Vandaag wilde
ze nog een poging wagen en ik maakte een route beschrijving voor haar.
Ze is rond een uur of elf vertrokken en om een uur of twee kwam ze weer
terug. Toen ik zag dat ze de tas met spullen weer bij zich had, wist
ik dat ze het opnieuw niet had gevonden. Ze kon me niet duidelijk maken
waar ze wel was geweest en ik weet ook niet of ze in de buurt geweest
is. Uiteindelijk ben ik 's middags er langs gereden om de spullen te
brengen. De rest van de dag heeft het haar bezig gehouden dat ze niet
wist waar het was. Ze heeft me er nog verschillende keren naar gevraagd.
Amuse-Gueule door Arnon Grunberg
Vandaag heb ik het boek Amuse-Gueule van Arnon Grunberg
uitgelezen waarin ik op 2 november
begonnen was. Ik heb dit boek gekocht op zaterdag, 18 oktober bij De Slegte.
Dit boek bestaat voornamelijk uit verhalen die al eerder gepubliceerd
waren als als verhaal of column in het NRC.
Eerlijk gezegd ben ik niet echt onder de indruk van de kwaliteit
van de verhalen. Vooral het feit dat veel verhalen vrij abrupt
eindigen vaak met een nogal merkwaardige laatste zin, stoorde mij
nogal.
AWBZ
Vandaag was er weer een bijeenkomst van de partners van de jong
dementerende op het verpleeghuis. Ik was voor de verandering eens een
keer op de fiets gegaan. Het is circa 40 minuten fietsen. Met de
auto doe ik er ook bijna een half uur over, omdat het helemaal aan
de andere kant van de stad is. Toen er tien minuten voor half elf
nog niemand anders was gekomen, begon ik me zorgen te maken of ik
me niet vergist had in de datum. Vijf voor half kwam er gelukkig
iemand anders aan en die vertelde dat ze later was vanwege een
file op de A35 tussen Hengelo en Enschede. Er was inderdaad een
veewagen met 25 koeien verongelukt. Er waren dit keer ook minder
mensen dan normaal, dus het werd een knusse maar iets wat korte
bijeenkomst. Wel werd er een opmerking gemaakt dat de wijzigingen
in de AWBZ per 1 januari 2009 mogelijk ook invloed kunnen zijn op
de thuiszorg die wij op dit moment ontvangen. Als die thuiszorg
inderdaad stopgezet worden, kan dat op termijn ingrijpende gevolgen
hebben.
(Bericht Alzheimer Nederland)
Thuis pagina
| Oktober 2008
| December 2008