Vanavond vanuit huis nog even naar de stad geweest en
dat betekend dan dus vooral een bezoek brengen aan
De Slegte. Ik vond
er weer wat interessante boeken, waaronder: Mensheid
zij geprezen: een nieuwe Lof der Zotheid van Grunberg.
Op de eerste etage lag voor de kasten met S.F. boeken
een hele rij boeken op de grond. Allemaal nieuwe aanwinst
zo te zien. Het leek wel of iemand zijn S.F. collectie
van de hand had gedaan. Ik kon niet nalaten er even door
heen te kijken en ik kwam zowaar een exemplaar van
Duin Messias van Frank Herbert tegen. Toen ik het
uit de rij haalde herkende ik het onmiddellijk als de
uitvoering die ik op 3 maart 1978 kocht (bij Kraaijenbrink in Woerden).
Er bestaat zelfs een kleine kans dat het dit exemplaar
betreft omdat ik op een jaar of tien geleden mijn Duin
serie eens verkocht heb aan De Slegte. Op de begane grond
hebben ze ook een andere uitvoering het boek met een
harde kaft voor iets minder dan zes euro. Ondanks dat dit
exemplaar er wat gebruikt uitzag en het € 4,50
kostte, kon ik het niet nalaten het aan te schaffen. Ik
kocht het boek om 19:39:48 precies!
Gisteren met Annabel en Li-Xia naar de tandarts geweest. De tandarts
constateerde dat Li-Xia haar tanden niet goed poetst en dat dat een
problemen gaat veroorzaken voor haar gebit. Het lijkt er op alsof ze
de binnenkant van haar tanden niet poetst. Op zijn advies hebben we
een afspraak gemaakt bij de mondhygiëniste. Vanochtend heb ik toegekeken
hoe ze haar tanden poetste en haar ook instructie gegeven. Dan blijkt
weer hoe moeilijk dat gaat. Ik laat haar zien hoe ze de binnenkant
van haar tanden moet poetsten, maar zodra ze overneemt, gaat ze weer
de buitenkant poetsen.
Er lagen al een tijdje drie witte legpuzzels van negen stukjes van het
formaat van een briefkaart bij ons in de woonkamer. Op een van deze
lege legpuzzels had Annabel wat blauwe vlekken getekend en ik vandaag
vond ik de stukjes aan elkaar gelegd op de aanrecht. Maar omdat er niet
veel van klopte legde ik ze op de goede manier aan elkaar. Toen Li-Xia
terugkwam vertelde ze me dat zij dat had gedaan. Ik wees haar er op dat
ik ze net goed had neergelegd en vroeg haar de legpuzzel op nieuw te
maken. Daar bleek ze erg veel moeite mee te hebben. Ik moest haar regel
matig aanwijzingen geven. Ook toen ze nog maar drie stukjes over had,
worstelde ze er mee. Regelmatig legde ze het zelfde stukje op de verkeerde
manier neer. Gelukkig moest ze zelf ook lachen om haar gestuntel. Het
lijkt erop alsof ze niet meer in staat is om vormen te herkennen en/of
om in gedachten een stukje rond te draaien. Dit is een vaardigheid die
de meeste kleuters wel beheersen.
Vanochtend woog Li-Xia 47,4 kilo (met ondergoed) op de
weegschaal. Ik moet er echt op gaan letten dat ze niet
vergeet om te eten, lijkt het wel. Vanavond ben ik naar
het Alzheimer Café geweest. Er was een boeiende
spreekster, een psychologe die werkzaam is bij een
verpleeghuis.
Het verhaal ging over de beleving van een dementerende.
Daarbij werd ook ingegaan op de vier fasen, die aan
geduidt kunnen worden met: het bedreigde ik, het
verdwaalde ik, het verborgen ik en het verzonken ik.
Li-Xia zit ergens tussen de eerste en tweede fase in.
Ik heb niet het gevoel dat angst en zich bedreigt voelen
zo'n belangrijke rol bij haar spelen. Wellicht dat dit
er ook mee te maken heeft dat ze de diagnose van de Ziekte
van Alzheimer op een bepaalde manier als een bevrijding
heeft gezien, nadat haar jarenlang (voornamelijk door de
keuringsartsten van het UWV) was voorgehouden dat er niets
met haar aan de hand was. Wat wellicht ook meespeelt is
dat ze geen voorbeelden van dementie uit haar eigen omgeving
kent en zich niet zo bewust is van wat er met haar gaat
gebeuren.
Vandaag kwam ik een persbericht tegen waarin werd gesteld dat de verstandelijke
vermogens bij mensen waarbij de ziekte van Alzheimer zich aan
het ontwikkelen is, al in een vroeg stadium aangetast raken. Het
zijn vooral de visueel-ruimtelijke vaardigheden als eerste aangetast
raken. Bij Li-Xia is dit bijvoorbeeld te zien doordat ze grote moeite
heeft met het maken van legpuzzels.
Andy leest nu met behulp van Google.
Als hij ergens een tekst tegen komt die hij wil lezen, (hij
kan niet lezen vanwege zijn mentale handicap) dan selecteerd hij
de tekst en gebruikt vervolgens in het contextmenu (rechtermuisknop)
de "zoeken met Google naar" functie. Hij opent vervolgens het
extra tabje wat verschijnt en klikt vervolgens op de link
"Afbeeldingen". Uit de plaatjes die dan verschijnen, maakt hij
op waar de tekst over ging die hij geselecteerd had. Ik had het
hem al vele keren voor gedaan, maar vanochtend zag ik dat hij
het nu zelf kan. Ik vind het best wel knap, want om een tekst
te selecteren moet hij de muis bewegen terwijl hij de linkermuisknop
ingedrukt houdt.
Vandaag het boek Duin Messias geschreven door Frank Herbert
uitgelezen waarin ik op 3 oktober was
begonnen, nadat ik het op 1 okotber gekocht had bij
De Slegte. Dit is niet de
eerste keer dat ik dit boek heb gelezen. Ik vermoed zelfs dat het
de derde keer is. De eerste keer las ik het boek op 3 maart 1978. Ik weet niet of ik er toen zoveel van begreep
als het eerste boek uit de Duin-serie. Ik herinner me wel dat ik
toen ook al vond dat het boek heel anders is dan het eerste boek.
Het eerste boek is op de eerste plaats een avonturen roman. Mensen
die verwachte dat het tweede boek ook zo zou zijn, werden daarin
teleurgesteld. Het tweede boek neigt meer naar een psychologische
roman en gaat daarom wat mij betreft meer de diepte in. In zekere
zin is het ook een meer literair boek. Ik vond het leuk om dit
boek te herlezen.
zijn we Annabel gaan ophalen bij mijn zus Cocky. Afgelopen week is
Annabel samen met haar nichtje Selina, mijn moeder en een nicht van
mijn moeder, naar Parijs geweest. We kregen taart omdat Anthony, de
oudste zoon van Cocky, jarig was. Mijn andere zus en haar jongste
zoon kwamen ook bezoek. En tenslotte arriveerde ook mijn broer
Thomas en zijn Indonesische vrouw Soppie die in België wonen.
Dit was de eerste keer dat Li-Xia, Annabel en ik haar zagen. Ze zijn
eerder dit jaar op zaterdag 31 januari in Indonesië getrouwd en
onder andere vanwege problemen met verblijfsvergunningen en de afstand
haar nog niet eerder ontmoet. Zou het toeval zijn dat zowel mijn broer
als als ik met een Aziatische vrouw zijn getrouwd of zou er een
genetische oorzaak voor zijn? Annabel vond na afloop dat er ook wel wat
opvallende overeenkomsten tussen Soppie en Li-Xia. Op een gegeven moment
zaten ze beide heel geanimeerd te praten in een mengsel van gebroken
Nederlands en Engels.
Thuis pagina
| September 2009
| Novemer 2009
