Marktstraat 1
Vorige week donderdag een gesprek gehad op het verpleeghuis over de
wachtlijst. Gisteren hoorde ik dat Li-Xia aanstaande maandag (op Valentijnsdag!)
opgenomen gaat worden. Afgelopen maandag al een koffer met kleren gepakt
samen met iemand van de thuiszorg. Die ga ik vanmiddag langs brengen
en ik ga dan ook een kijkje nemen in de woning. Vanochtend heb ik Li-Xia
verteld dat wij (de mensen van het verpleeghuis en ik) denken dat het goed is als
ze ook 's nachts op het verpleeghuis blijft. Ze reageerde met een kort "nee", maar
werd er niet echt emotioneel onder.
Omdat de meeste van haar kleren niet voldoen aan de eisen die de linnendienst
er aan stelt en het me geen goed idee lijkt om nu al de meeste van haar kleren
te gaan vervangen, heb ik dinsdag besloten om de komende maanden haar kleren
nog zelf te blijven wassen. Ook heb ik mij voorgenomen haar de eerste maanden
heel regelmatig te gaan bezoeken. Doordeweeks waarschijnlijk steeds tussen 8
en 9. In de weekend zal ze waarschijnlijk ook nog wel vaak komen logeren.
Andy is aanstaande maandag ook vrij van school. Ik weet niet of het verstandig
is om hem mee te nemen of dat ik beter om opvang/oppas voor hem te regelen.
Daar moet ik nog even over nadenken.
(KML file van de GPS track van hoe ik vandaag gereden
ben in Google Maps.)
18000 dagen
Gisteren kwam ik er toevallig achter na het bezoeken van de website van Rob Nugen dat ik vandaag 18000 dagen oud ben. Rob Nugen
vond mijn website omdat het gisteren een palindroom datum was, namelijk wanneer
geschreven als 11-02-2011 of 11-2-11, en ik daar iets over had geschreven op het Engelstalige deel van mijn website.
De dag van de opname
Vanochtend ben ik thuis gebleven omdat Andy een vrije dag van school had. In
de loop van de ochtend wat spulletjes bij elkaar bezocht om mee te nemen naar
het verpleeghuis. Ik heb Andy toen ook verteld dat Li-Xia naar het verpleeghuis zou
gaan en daar zou blijven. (Ik meen dat dat was naar aanleiding van een vraag
van hem.)
Tegen een uur of een kwam er iemand van de thuiszorg die aangeboden had om
vanmiddag op Andy te passen. Op basis van de reacties van Li-Xia gisteren
toen ik het met haar over een mogelijke opname had, leek het mij toch beter
om hem thuis te laten. Annabel kwam ook rond een uur. We hebben nog even
snel een recente portretfoto van haar in een lijstje gedaan. Van Andy kon
ik niet zo snel een recente schoolfoto vinden, maar die is ook niet zo veel
veranderd. Ook een trouwfoto van Li-Xia en mij meegenomen. En daarnaast ook
nog wat spulletjes uit China, waaronder het telraam dat ze ooit van haar
vader heeft gekregen. Maar ook het lepel, mes en vork setje wat ze mij op
mijn 31ste verjaardag gaf.
Tegen kwart over een vertrokken Annabel en ik richting het verpleeghuis. We
hebben Li-Xia toen opgehaald bij de dagbehandeling en haar meegenomen. Nog
even haar haar in een knotje gedaan, want haar paardenstaart hing los. Ik
heb het idee dat ze daar de laatste dagen ook wat minder om geeft.
Tijdens een gesprek met wat mensen van het verpleeghuis haar verteld wat de
bedoeling was. Daar reageerde ze zoals verwacht op dat ze het niet wilde.
Vervolgens naar haar nieuwe kamer gegaan. Annabel heeft toen met iemand de
krat opgehaald. Li-Xia was echt een beetje kwaad op dat moment en is de
gang op gevlucht. Nadat Annabel en ik wat spulletjes op de plank boven haar
bed hebben gezet, zijn we onder begeleiding via de verbindingsgang naar de
gekoppelde woning weggegaan. Het was toen kwart over twee.
Thuisgekomen nog even gepraat met de thuiszorg. Toen die weg was ben ik op
bed gaan liggen en heb tot half vijf geslapen. Om kwart over vijf ben ik
met het eten begonnen en kort na zes uur zijn we gaan eten. Toen ik rond
kwart voor zeven begon met het afspoelen van de vaat, werd het mij even te
veel en ben ik naar boven gegaan. Ik schreef: "Balen. Ik mis nu al het
zorgen voor Li-Xia. Heb het gevoel dat ik haar in de steek heb gelaten,
mijn trouw belofte heb verzaakt. " Ik twijfelde er weer even heel erg aan
of ik er wel goed aan had gedaan Li-Xia nu op te laten nemen.
Even later kwam Andy naar boven, omdat hij een krentenbol wilde. Hij wees
op het bed van Li-Xia en vroeg: "Wie slaapt hier vanavond?" Ik antwoordde:
"Niemand". Hij riep haast triomfantelijk: "Lassie" (de naam van de knuffel
waar hij nog iedere nacht mee slaapt). Hij liep naar mijn kant van het bed
en vroeg: "Wie missen wij?" (een van zijn typische vragen, waarmee hij
bedoelt te zeggen: Wie is er niet?). Met een brok in mijn keel antwoordde
ik: "Mama." En toen ging hij er weer vandoor. Toch wel lief van hem. Het
troostte mij wel. Wonderlijk hoe hij op zijn manier met de dingen omgaat
en soms dingen haarfijn aanvoelt.
Tegen kwart voor acht heb ik nog even naar de woning gebeld om te vragen
hoe het met Li-Xia ging. Ik hoorde dat ze wat gekalmeerd was, dat ze een
boterham had gegeten op haar kamer en dat ze ook al weer wat gelachen had.
Mij is geadviseerd om morgen in ieder geval niet te komen. Ik denk dat ik
morgen aan het eind van de dag bel om te vragen hoe het er mee gaat.
Het eerste bezoek
Vandaag voor het eerst op bezoek geweest bij Li-Xia. Ik was van plan om er
om half tien te zijn, maar kort voor negen uur zat ik even helemaal doorheen,
bang voor de reactie van Li-Xia en vanwege nog wat andere dingen die er
speelde. Even gebeld met een van mijn zussen. Nog even wat dingetjes in huis
gedaan en toen op de fiets. De zon scheen en ik nam de toeristische route.
Om kwart over tien was ik bij de woning. Li-Xia was wat vlak, vond ik. We
zijn met z'n tweetjes naar het restaurant gegaan en hebben daar een kopje
thee gedronken. Daar kwam ik ook nog een oude bekende tegen en heb daar even
een praatje mee gemaakt. Terug naar de woning hand-in-hand gelopen en daar
nog even een paar foto's gemaakt van Li-Xia in haar kamer op haar bed en bij
het raam. Ook nog een foto in de woonkamer met Li-Xia bij het raam en van het
uitzicht. Ook bedoelt om naar haar familie te sturen zodat die ook kunnen
zien hoe ze nu woont. Ik ben tegen kwart over elf weer vertrokken. Bij de
receptie nog een afspraak geprobeerd te maken over de meubels en even langs
de dagbehandeling om daar te praten over het afscheid. Ik denk er over om
volgende week een keer op taart te trakteren met Li-Xia er bij.
Het tweede bezoek
Vanmiddag voor de tweede keer bij Li-Xia geweest. Dit keer ging Annabel mee.
We waren er om 10 over half zes. Li-Xia reageerde iets verbaasd toen ze ons
zag. Ze leek minder vlak dan gisteren. Ze had haar haar los hangen in een
paardenstaart. Dat scheen ze geen probleem te vinden, terwijl dit tot vorige
week nog wel een groot probleem was. Van de verzorging hoorde ik dat ze goed
had gegeten. We hebben even op haar kamer gezeten en de vitrinekast bij haar
deur iets beter ingericht. De portretfoto's van Annabel en Andy staan nu in
het licht. Daarna hebben we een korte wandeling door het gebouw gemaakt en
wat rond gekeken. Li-Xia moest naar de wc en toen zijn we maar terug gegaan
naar de woning. De koffer en haar was verzameld en toen zijn we rond kwart
over zes er weer van door gegaan. Li-Xia leek het niet zo erg te vinden dat
we weer weg gingen.
Het derde bezoek
Vanmiddag met Andy naar het verpleeghuis gegaan. Andy had er niet zoveel zin
in, wilde morgen gaan. Ben nog terug gereden, omdat ik de fles "vers
geperst multi vruchtensap" (van de Aldi) die ik had willen meenemen voor
Li-Xia vergeten was. Toen ik om 16:04 op de zuiderval wilde afslaan naar
de N35, stopte de Duitse auto voor mij midden op het kruispunt. Ik remde
natuurlijk, maar hoorde vervolgens een klap van achteren. We reden niet
hard, want we trokken net op van een stoplicht. Ik stopte de motor en
stapte uit. De dame achter mij was ook uitgestapt. Ze wees mij er op dat
mijn auto langzaam achteruit rolde. Snel zette ik hem in de versnelling
en op de handrem. Er zat een flink gat in haar bumper en haar nummerplaat
was verbogen. Bij onze Toyota was niet veel te zien. Zo te zien had de
trekhaak de klap opgevangen. Er zat wel een klein krasje op de bumper,
maar ik zei haar dat ik daar niets aan zou laten doen. We hebben nog wel
even namen en telefoonnummers uitgewisseld en zijn toen (om 16:07) maar
doorgereden.
Bij de receptie van het verpleeghuis heb ik de plastic zak met de gewassen
kleren die Li-Xia aanhad toen ze maandag kwam maar op de balie achtergelaten
om gemerkt te worden door de linnendienst.
Li-Xia lag te slapen toen we kwamen. Ze is echter snel opgestaan en toen
zijn we naar de woonkamer gegaan. Daar hebben we een tijdje gezeten. Andy
zat bij mij op schoot en was de hele tijd verhalen aan het vertellen. Ik
kreeg het idee dat hij zich niet helemaal op zijn gemak voelde. We zijn
niet zo lang gebleven omdat ik nog boodschappen wilde gaan doen en nog
even langs de apotheek moest voor de medicijnen van Li-Xia. Maar ook omdat
ze zo brood zouden gaan eten, met een kroket er bij.
Oxazepam
Vandaag met Andy de stad in gegaan. Eerst wat brood gekocht, toen naar
De Slegte, daar voornamelijk Andy
achter na gelopen om te kijken of hij geen boeken beschadigde. Vandaar
richting de McDonalds, maar eerst nog even langs De Tuinen om wat
vitamine D te kopen. Bij de McDonalds, terwijl ik aan het bestellen was,
realiseerde ik me dat ik mijn fietstassen niet meer bij me had. Terwijl
Andy aan zijn hamburger begon, ben ik even snel terug gerend naar De
Tuinen, maar daar stonden ze niet. Andy zat nog te eten toen ik terug
kwam. Na dat we klaar waren met eten terug gewandeld naar De Slegte.
Daar stonden de tassen nog gewoon naast de bak met stripboeken waar
Andy had zitten lezen. We zijn richting de Bart Smits vertrokken, maar
nog even bij Boekenvoordeel naar binnen gewipt. Daar zag Andy een
cassette met drie DVD van "My Little Pony" voor maar 4 euro en die heb
ik toen maar voor hem gekocht. Ik wilde nog wat meer DVD's kopen want
het behoorde tot drie voor 10 euro aanbieding, maar dat wilde hij niet.
Bij de Bart Smits heeft hij wat rond gekeken. Nog even op de markt wat
mandarijnen en grapefruits gekocht en bij de Intertoys kijken voordat
we naar het verpleeghuis gingen.
Ik had wat doppinda's en een zakje "Java" kroepoek meegenomen van huis
voor Li-Xia. Ik heb ook nog zeven mandarijntjes voor haar bijgedaan.
Li-Xia was in de woonkamer. Andy vroeg meteen al wanneer we weer weg
zouden gaan. Ik ben met Li-Xia en Andy naar het restaurant gegaan. Daar
is hebben we bij Andy gezeten aan de kinderspeelplek met Duplo blokken
waarvan hij een 'toren' heeft gemaakt. Ook nog even kort gesproken met
partner van een jong dementerende die al een tijdje geleden opgenomen is.
Terug in de woning wilde ik de medicijnen die ik gisteren opgehaald had,
geven, maar toen bleek dat de medicijnen verzorgd werden door het huis.
Ze vertelde me dat Li-Xia 's avonds twee Reminyl van 8 mg krijgt, wat
overeenkomt met de 16 mg die ze thuis kreeg. Ze krijgt ook, als ik het
goed gezien heb, drie keer per dag oxazepam (bekend onder de naam Seresta), kreeg. Dit is een veel
voorgeschreven kalmeringsmiddel. Dat verklaard misschien waarom Li-Xia
wat vlak was. Net toen ik wilde weggaan, werd Li-Xia net zo als afgelopen
maandag weer boos en maakte ze duidelijk dat ze niet wilde blijven.
Wellicht dat ze door het vele gezeur van Andy over naar huis gaan, in
de veronderstelling was dat ze nu weer mee mocht naar huis. Li-Xia
vluchtte de gang op en bleef bij de deur staan. Ik ben, nadat ik de
verzorging had ingelicht, met Andy via de andere deur vertrokken.
Als vanzelfsprekend heb ik hier gemengde gevoelens over. Enerzijds ben
ik blij dat de oude strijdbare Li-Xia er nog steeds is, maar anderzijds
vind ik het moeilijk om haar te zien worstelen met het accepteren van
de situatie.
(KML file van de GPS track van hoe we zijn
gereden in Google Maps.)
Wezen fietsen
Vanmiddag om kwart voor zes nog even met Andy bij Li-Xia langs geweest.
Ik zag er wel een beetje tegenop gezien haar reactie van gisteren. Ze
was op het toilet toen we kwamen, maar had ons al wel gehoord toen we
over de gang liepen. Ik hoorde dat ze vanmiddag een stuk gefietst had
met een van de verzorgende die op dat moment geen dienst had. Wat attent!
Li-Xia had er echt van genoten. Het was dus de eerste keer dat ze buiten
was geweest na de opname. Andy heeft heel lief wat met damstenen gespeeld.
Na ongeveer een kwartiertje zijn we weer weggegaan zonder dat Li-Xia
moeilijk deed.
Orgel
Toen ik vanavond tegen zeven uur op de woning van Li-Xia kwam, werd mij
verteld dat ze in de woonkamer van Marktstraat 2 naar het orgel aan het
luisteren was. Er zat daar een man achter een elektronisch orgel liedjes
van vroeger te zingen. Toen Li-Xia me zag, sprong ze meteen op. Ik had
een nieuwe fles vers vruchtensap meegenomen, maar ze zei onmiddellijk
dat dat niet hoefde. Iemand verteld me dat ze gisteravond boos was
geweest en dat ze toen een stukje met haar buiten zijn gaan wandelen,
wat haar wel wat kalmeerde. Nu wist ze zich daar niets meer van te
herinneren. Ze was vandaag goed te pas geweest.
Ik vertelde haar dat ik wat muziek voor haar had meegenomen en toonde
haar de radio/cd speler van Annabel, maar ze was niet geïnteresseerd
en wilde hem niet hebben. Ik heb hem toen maar weer meegenomen. Ik heb
wel wat schone was gebracht en weer wat was meegenomen. Ik heb haar toen
maar gezegd dat ze maar weer moest gaan luisteren naar het orgel en dat
deed ze toen maar weer. Ik heb de fles met vruchtensap toen maar weer
meegenomen.
Ik heb geen idee waarom ze gisteravond zo boos was. Misschien heeft het
er mee te maken dat ik onze zwarte fauteuil gebracht heb en op haar
kamer heb gezet. Misschien dat dat haar er bij bepaalde dat ze lange
tijd zou moeten blijven. Toen ik gisteren bij haar kwam, had ze haar
bodywarmer aan en vroeg waarom ik er zo lang over had gedaan. Ik vermoed
dat ze mij heeft zien aankomen. De reden dat ik niet meteen kwam, was
omdat ik een afspraak had met de activiteitenbegeleidster. Ik kreeg ook
de indruk dat ze het idee had dat ik haar kwam ophalen en dat ze alvast
haar bodywarmer had aangedaan om met mij naar buiten te gaan.
Twee vrouwen
Vanochtend de leeslicht versie door
Marian Hoefnagel
van het boek Twee vrouwen door Harry Mulisch uitgelezen waar ik
gisteravond in was begonnen. Ik had het boekje via marktplaats gekocht en
het was gisteren aangekomen. Het is veel korter dan het orgineel, toch merkte
ik dat niet echt. Vanochtend wel even het orgineel er bij gepakt en dan zie
je pas hoeveel Hoefnagel heeft weggelaten, maar toch blijft het een zeer
krachtig boek, misschien wel krachtiger dan het orgineel. Misschien moet je
het zien als een zeer uitgebreide samevatting.
Boeken
Vanavond bij De Slegte langs geweest en
daar het boekje Ben je ervaren? door
William Sutcliffe voor € 1,99 gekocht.
Kerkdienst
Vanochtend was ik tegen tien uur op het verpleeghuis omdat ik met Li-Xia wilde gaan
kijken bij de kerkdienst die daar om half elf begon. Toen ik op de woning kwam,
was er ook een vrijwilliger die wat mensen kwam op halen om naar de dienst te
gaan. Li-Xia was wat onrustig, dus heb ik haar om kwart over tien maar naar
beneden genomen. Daar was het al redelijk druk. Er werd nog druk gereden met
rolstoelen. We kregen ook een boekje in A4 formaat met liederen. Een lied per
pagina gedrukt in grote letter. De voorgangster was de geestelijke verzorgster
die werkt op het verpleeghuis. Steeds voordat er een lied gezongen werd, liepen de
vrijwilligers, die tevens het koor vormde, de zaal rond om te kijken of iedereen
wel het juiste lied voor zich had. Ook de voorgangster deed daar af en toe aan
mee. De schriftlezing was uit Mattheus 6:24-34 en de preek ging over bezorgd
zijn. Was een korte bondige maar goede preek met persoonlijke voorbeelden en
interactie met de zaal. Meteen na afloop van de dienst kwam de voorgangster
naar ons toe om kennis te maken met Li-Xia. Ik had haar al eens ontmoet op een
van de Alzheimer Café avonden. Ik heb Li-Xia weer naar boven gebracht en
weer afscheid van haar genomen. Naar buiten toe ben ik nog even langs het
restaurant gelopen waar de vrijwilligers en de voorgangster een kopje koffie
aan het drinken waren. Ik heb mijn complimenten uitgesproken naar de voorgangster
voor de dienst. Ik vond dat ze het erg goed had gedaan.
Helder
Vanavond eerst Andy opgehaald die afgelopen week naar met de vakantie-opvang
naar Landal Twenhaarsveld in Holten was geweest. Ze hadden een leuke tijd gehad.
Op de terug weg even bij Li-Xia langs gegaan zodat ze Andy ook kon zien. Andy
had er eerst niet zoveel zin in, maar hij liep wel braaf mee en gedroeg zich
goed. Ik heb nog het haar van Li-Xia gedaan. Ze was weer eens helder en zei
dat ze weer mee naar huis wilde. Ze begreep niet echt waarom ze niet mee mocht.
Als ik overdag kom, heb ik meestal een goed excuus dat ik naar mijn werk moet
of naar de winkel. Ze wilde me geen afscheidskus geven en deed boos de deur van
haar kamer dicht. Dat bracht me wel even van mijn stuk. Het liefst had ik haar
weer mee naar huis willen nemen als dat mogelijk zou zijn geweest. Ik was van
plan geweest om iedere woensdag Andy in Losser op te gaan halen van de naschoolse
opvang en dan op de terug weg even bij haar langs te gaan, maar misschien is dat
toch niet zo'n goed idee.
Thuis pagina
| Januari 2011
| Maart 2011
