Zo Ma Di Wo Do Vr Za
1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31
|
De wereld van karton
Toen Annabel las over de ontwerpwedstrijd De wereld van karton, kwam ze al snel met het idee om van
een Wicky drink karton een houder voor haar black berry te maken
om hem bij de lader aan het stopkontakt te hangen. Een verbluffend
simpel ontwerp. Ze heeft het ontwerp ook ingestuurd, maar misschien
wel net te laat, want de sluitingsdatum was vandaag. Zie hier
rechtsboven een afbeelding van het ontwerp. Ik mocht die hier opnemen
voor het geval ze de wedstrijd niet wint en haar ontwerp geen
bekendheid krijgt.
Skûtjesilen
Vandaag was weer ons jaarlijksuitje Skûtjesilen met het werk.
(Vorig jaar zijn we naar Barcelona geweest.)
Dit is geloof ik al weer de zevende keer dat we gaan. We vertrokken rond 8
uur van het werk en waren rond 10 uur in Elahuizen. Daar kregen koffie/thee
met appelgebak. Tegen 11 uur zijn we naar de boten, drie skûtjes
gegaan. Ik koos weer om mee te gaan met de Eelkje II. Naast een
schipper waren er twee maten. Het eerste deel van de toch heb ik
voor op het schip bij de fok gezeten. De wind was een beetje wisselend.
Hier en daar nog wel een donkere wolk, maar gelukkig geen regen gehad.
Tegen 1 uur zijn we aangemeerd bij het eiland in het Heegermeer.
Daar kregen we allemaal een papieren zak met een lunch bestaand uit
drie broodjes en was er melk en fris. Ook was er een toilet. We zijn
toen weer verder gevaren en hebben onze toch voortgezet door wat
sloten. Iets wat we nog niet eerder hebben gedaan, maar ik vond het
minder dat we een heel stuk met de motor moesten doen, vanwege de
ongunstige wind. En toen was er nog een tweede stop in Heeg, waar
we een ijscoman troffen omdat sommige van onze collega's een
wedstrijd van Ordina gewonnen hadden. Ik heb wat met de schippers
staan praten en had te laat door dat er een groepsfoto gemaakt werd.
Tegen vier uur zijn we vervolgens weer verder gevaren. Er stond
aardig wat wind en we gingen een paar keer ook flink schuin. Ik zat
achterin bij de schipper en bediende een van de zwaarden en hielp
af en toe ook bij het aantrekken van de schoot van het hoofdzeil
als dat nodig was. Zo rond half vijf bemerkte we een omgeslagen
skûtje. We zijn toen terug gevaren. Er voeren ook al een aantal
andere skûtjes naar toe en we concludeerde dat het er niet een
van ons was. Maar even later was er toch wat twijfel over en werd en
wat gebeld. Toen bleek het er wel eentje te zijn. Het hoofdzeil
werd gestreken, de fok was al eerder naar beneden gegaan, en we
voeren terug op de motor. We kwam langszij het skûtje dat
onze collegas had overgenomen. Maar een aantal waren er helemaal
kopje onder gegaan. Een paar hadden alleen natte voeten gekregen.
Afgezien van wat sneedjes, was iedereen er levend vanaf gekomen.
Gelukkig waren hadden we nog wat drogen zeilpakken aan boord. Het water
was niet erg koud geweest, maar met de wind krijg je het toch
wel snel koud als je met natte kleren zit. Rond vijf uur waren we
in de haven, waar veel mensen bemerkte dat ze verbrand waren. Ik
zelf had me twee keer ingesmeerd, maar ik voelde me toch wat heet
op mijn gezicht. Ik ben maar een tijdje uit de zon gebleven. Er
werd gebarbequed voor ons. Een direkte collega van mij werd
uitgeroepen tot medewerker van het jaar vanwege zijn niet aflatende
inzet voor de helpdesk. De schipper van het omgeslagen skûtje
kwam terug met het nieuws dat het schip bij het overeind zetten
was volgelopen met water en nu op de bodem van het meer lag. Ze
zouden nog die avond een poging gaan doen om het te lichten
met twee kraanschepen. De meeste persoonlijke spullen waren ook
gered, maar helaas waren er wel wat telefoons gesneuveld. Kort na
8 uur zijn we weer vertrokken en waren om 10 uur weer terug in
Enschede. (Hierbij het KML bestand met de
GPS tracks van vandaag te openen in Google Earth of
bekijk het in Google Maps.)
Verdrietig
Vanochtend (woensdag) naar Li-Xia geweest en met haar gaan wandelen. Ze
begon me weer allerlei dingen te vertellen. Ik begreep er niets van, maar
haar mimiek en lichaamstaal sprak boekdelen. Er zat haar duidelijk wat
dwars. Ik wist niet of het ging over iets wat deze week is gebeurd of in
een ver verleden. Ze begon er verschillende keren over. We hebben lekker
gewandeld en ze was verder vrolijk. Terug op de groep vroeg ik het
personeel hoe het met Li-Xia ging, omdat ik wilde achterhalen wat er was
gebeurd. Ze vertelde me wel dat Li-Xia de laatste tijd regelmatig 's
ochtends verdrietig was en huilbuien had. Ze dachten dat het er misschien
mee te maken had dat ze met haar moeder gebeld heeft. Ook merkte ze op
dat Li-Xia erg moest wennen aan de nieuwe bewoner. Later bedacht ik me
dat het er ook mee te maken heeft dat ze Andy mist. Toen we wat later met
haar moeder sprak over de telefoon, liep ze naar een foto van Andy en
haar die op Het Hulsbeek was gemaakt, maar ze kon niet op de naam van
Andy komen. Ik had het idee dat ze er iets over aan haar moeder wilde
vertellen.
Terwijl ik naar mijn werk fietste bedacht ik me dat ik het jammer vind dat
ik niet bij haar kan zijn om haar te troosten als ze verdrietig is, dat er
nu andere zijn die dat doen. Het is dus niet alleen zo dat ik emotioneel
wat afstand van haar neem, maar dat zij, nu ik niet meer altijd bij haar
ben, emotioneel verder van mij af komt te staan omdat ze als vanzelf met
andere een sterkere emotionele band ontwikkeld.
Twee steunbalken
Een paar minuten na twaalf uur hoorden we buiten een luid geraas.
Gisteren had ik nog met een collega gesproken over een instortende
hijskraan omdat de hijskranen naast de uitbreiding van De Grolsch Veste, het stadion van F.C. Twente, zichtbaar slingerde als gevolg van wat rukwinden.
Ik stond snel op en zag nog net twee van de buitenste dakspanten naar
beneden vallen. Al snel arriveerde, politie, ambulances en de brandweer.
Ik heb kort daarna op twitter gesproken dat er twee steunbalken waren
omgevallen. Ik bedoelde eigenlijk: dakspanten. Maar kort daarna kreeg
ik door dat de gehele dakconstructue van de nieuwe vleugel (exclusief
de hoek) was ingestort en ik heb dan ook mijn bewering in
een tweet gecorrigeerd. Een collega is nog wezen kijken, maar kwam
niet verder dan station Drienerlo. De treinen rijden wel normaal, maar
de politie heeft het gebied rond het stadion al snel afgesloten. Het
geluid van sirenes was nog lang hoorbaar. Er schijnen ook gewonden en
doden gevallen te zijn. Aan de grootste hijskraan hing tegen een uur
een personenbak die door de brandweer gebruikt wordt voor inspectie en
het redden van mensen. Er was al snel een traum helikopter ter plaatsen,
maar deze is pas om half vier vertrokken. De kreet "twee steunbalken"
werd in verschillende nieuwsmedia (tijdelijk) gebruikt nadat deze bij
een nieuwsitem van de krant Tubantia
genoemd werd. Hoogstwaarschijnlijk dus overgenomen van mijn tweet. Grappig
hoe zo'n kreet dan blijft rondzingen en niet meer uit te wissen is. Ik had
nog wel een reactie gegeven op het artikel (met verwijzing naar mijn
twitteraccount) om aan te geven dat het verkeerd was en het verzoek om
het weg te halen, maar in plaats van dat te doen, hebben ze de reactie
gewoon geplaatst. Ik schaam me nu wel een beetje. Op Engelse nieuwscites
wordt gesproken van "two support beams".
De Slegte
Vandaag weer eens bij De Slegte rondgekeken.
Buiten vond ik op de tafel met afgeprijsde boeken, het boek Een zomer lang (Summer crossing) van Truman Capote, ISBN:9789023420590. Om 11:57 kocht ik het boek voor € 3,49.
Katla
Vanavond is de laatste avond dat Annabel thuis is voordat ze naar
Almere gaat en dan donderdag naar Amerika, naar mijn "exchange
student" zus en haar familie. En ik heb vooral belangstelling voor
de vulkaan Katla op IJsland die de laatste weken weer wat onrustig
is. Vorige week heeft hij nog heftig getrild en was er ook een
vloedgolf van smeltwater die een brug vernield heeft. En vannacht
was er een aardbeving met een kracht van 3,8 op de schaal van
richter. Misschien wel de zwaarste in jaren in de omgeving. Het
lijkt er nog niet op alsof hij gaat uitbarsten, maar het valt ook
niet helemaal uit te sluiten dat het de komende twee weken gaat
gebeuren. Als dat gebeurd zou het vliegverkeer nog wel eens
langdurig gestoord kunnen zijn.
Jan Hogenboom
Vanochtend hoorde ik van collega dat Jan Hogenboom (6 augustus 1960) op 24
juni plotseling overleden is. Hij was de naaste collega van Li-Xia. Ik kende
Jan ook van de tijd toen ik aan de universiteit studeerde. Hoe weet ik niet
meer precies. Een jaar of vier geleden zijn Li-Xia en ik hem nog een keer
tegen gekomen op de markt in Enschede. Hij heeft lang in Enschede gewoond en
was jaren lang actief af als raadslid van GroenLinks. Zijn grootste hobby
was waarschijnlijk bas spelen. Hij was naar Nijmegen verhuist, getrouwd
met Jacqueline en laat twee jonge dochters achter: Nellie en Marijtje.
Links:
Zomerfeest
Gistermiddag samen met Andy naar Li-Xia gegaan. Vlak bij het verpleeghuis
meende ik Cornelise richting Enschede te zien fietsen. Toen we op de
woning kwamen rende Andy in zijn enthousiasme door de gang en Li-Xia
herkende het geluid en kwam vanuit de woonkamer aangelopen. Het bleek
inderdaad dat Cornelise op bezoek was geweest en met Li-Xia had gewandeld.
Het was rustig op de woning, want beneden in de overdekte binnentuin
werd het Zomerfeest gehouden (van 14.30 tot 16.00 uur). Wij zijn daar
toen maar met Li-Xia naar toegegaan. De activiteitenbegeleiders waren
druk in de weer met het maken van ijsjes: vanille ijs met vruchtjes.
Wij kregen ook. Ik heb twee schaaltjes genomen en ben toen opzoek gegaan
naar wat vrije stoelen. Ik vroeg nog aan een bewoner of een stoel vrij
was, maar toen realiseerde ik me dat ze er waarschijnlijk geen correct
antwoord op kon geven. Li-Xia deed onhandig met het ijs, dus heb ik haar
maar even gevoerd met een lepeltje. Daarna heb ik Andy wat gegeven van
het andere schaaltje. Maar die had er al snel genoeg van en toen heb ik
de rest maar op gegeten. Er werd ook muziek gemaakt en we zijn maar
blijven zitten. Andy heeft bij mij gezeten en vertelde hele verhalen van
de afgelopen jaren. Hij had het over zijn verjaardag van 2003 die we bij
CenterParcs "De Eemhof" hebben gevierd. (Dat klopt dus inderdaad.) Ik sta
er vaak versteld van dat hij vaak precies het jaartal weet. Misschien van
de video-opnamen die we er van hebben gemaakt.
Tegen het eind van het zomerfeest zijn we naar de kamer van Li-Xia gegaan.
Daar heb ik haar nog wat foto's uit Amerika (die ik had gedownload van
hyves en facebook) laten zien. Ik vertel iedere keer dat Annabel daar nu
is, maar het lijkt nog niet echt te blijven hangen. Toen op een gegeven
moment een andere bewoner iets verkeerd deed, reageerde ze wel weer zeer
snel en fel. Even zag ik weer de oude Li-Xia van vroeger terug.
Boeken
Vandaag met Andy de stad in geweest. Ik kon het niet laten om ook wat
boekwinkels met hem te bezoeken. Eerst bij boekwinkel Kruimeltje geweest. Ik heb daar het proefschrift:
PARELLA: Measurement of Latent Traits by Proximity Items van
Herbert Hoijtink
gekocht. Er zitten ook stellingen en een uitnodiging bij. Het zat in
de uitverkoop bak met boeken voor € 1,-. Met Andy nog even
over de eerste verdieping rond gelopen. Die is vormgegevens als een soort
galerij waarbij je dus naar beneden kunt kijken. Er zit ook nog
een 'bruggetje' in het midden waarmee je van de ene wand naar de ander
kunt wandelen. Ze hadden nog wel een paar redelijk zeldzame boeken van
Harry Mulisch staan.
Ook nog bij De Slegte langsgeweest.
Andy heeft zoals gewoonlijk in de kinderafdeling rond gekeken en daarna
door de stripboeken op de eerste etage gekeken. Ik heb om 12:33 twee
boeken gekocht:
Thuis pagina
| Juni 2011
| Augustus 2011
Vrijdag 1 juli 2011
Zaterdag 1 juli 2011
Donderdag 7 juli 2011
